valentie

• Geluid:  valentie    (hulp, bestand)

• va·len·tie

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘verbindingswaarde van het atoom van een element’ voor het eerst aangetroffen in 1865 [1]
• van het Latijn valentia en betekent waardigheid (als in 'tweewaardigheid'), 'plaatsigheid' of 'geldigheid'

valentie v

1. (scheikunde), (verouderd) het aantal bindingen dat een atoom kan aangaan met andere éénwaardige atomen
2. (scheikunde) het aantal elementaire ladingen van een ion, ladingsnummer
3. (natuurkunde) de resultante van het krachtveld waardoor de binding kan worden voorgesteld
4. (taalkunde) het geheel aan verbindingsmogelijkheden van een woord

1. • de valentie geeft aan hoeveel nominale constituenten (onderwerp, lijdend voorwerp etc.) een bepaald predicaat (werkwoord) normaliter met zich heeft 

• waardigheid

• elektrovalentie, heptavalentie, prevalentie, trivalentie

• valentie-elektron, valentieband, valentiegetal, valentiehoek, valentiekracht, valentieleer, valentieregel, valentietheorie

• Het woord valentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'valentie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.