sin

• Geluid:  sin (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /sɪn/

sin

1. zonde

sin

1. zondigen

sin

1. twee

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /siːn/, /sin/

• sin

• Afkomstig van het Oudnoorse voornaamwoord sinn.

sin m (3. persoon, mannelijke vorm, enkelvoud)

1. zijn

1. «Han tok paraplyen sin.»

   Hij nam zijn paraplu.

• sin m
• si v
• sitt o
• sine mv

sin

1. (wiskunde), (afkorting) voor sinus

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /siːn/, /sin/

• sin

• Afkomstig van het Oudnoorse voornaamwoord sinn.

sin m (3. persoon, mannelijke vorm, enkelvoud)

1. zijn

1. «Han tok hatten sin til kollektbøsse.»

   Hij nam zijn hoed als collectebus.

• sin m
• si, sin v
• sitt o
• sine mv

sin

1. (wiskunde), (afkorting) voor sinus

• IPA: /ˈsin/

• sin

sin

1. zonder

• Geluid:  sin    (hulp, bestand)
• IPA: /siːn/, /sin/

• sin

• Afkomstig van het Oudnoorse voornaamwoord sinn.

sin, g

1. zijn (derde persoon enkelvoud, bijvoeglijk, gemeenschappelijke vorm)

sin, m

1. zijn (derde mannelijke persoon enkelvoud, bijvoeglijk, gemeenschappelijke vorm)

sin, v

1. haar (derde vrouwelijke persoon enkelvoud, bijvoeglijk, gemeenschappelijke vorm)

sin, o

1. zijn (derde onzijdige persoon enkelvoud, bijvoeglijk, gemeenschappelijke vorm)

sin, mv

1. hun (derde persoon meervoud, bijvoeglijk, gemeenschappelijke vorm)

• min (eerste persoon enkelvoud)
• din (tweerde persoon enkelvoud)