ruten

Deens
Woordafbreking
  • ru·ten

Zelfstandig naamwoord

ruten, g

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rute


Noors
Woordafbreking
  • ru·ten
Naar frequentie 7367

Zelfstandig naamwoord

ruten, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rute
Schrijfwijzen


Pools
Periodiek systeem der elementen (pol)
H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Fl Lv
↓
* La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr

Zelfstandig naamwoord

ruten

  1. (scheikunde), (element) Ru, ruthenium
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.