planter

• Geluid:  planter    (hulp, bestand)

• plan·ter

• Naamwoord van handeling van planten met het achtervoegsel -er

planter m [1]

1. (landbouw) iemand die plant of laat planten
2. (geschiedenis) eigenaar van een plantage
3. (gereedschap) werktuig dat gebruikt wordt bij het planten

• bollenplanter, boomplanter, katoenplanter, koffieplanter, rietplanter, rubberplanter, suikerplanter, tabaksplanter, theeplanter, vanilleplanter, volksplanter

• plantershemd, planterskolonie, planterspartij, plantersvrouw, planterswereld, planterszoon

• Het woord planter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'planter' herkend door:

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

planter

1. poten
2. (spreektaal) steken (met mes of dolk) [1]
3. (spreektaal) neerzetten, plaatsen

1. «Soudain, Loretta lui a planté un baiser.»

   Opeens gaf Loretta hem een kus. [1]

se planter

1. wederkerend (spreektaal) van de weg raken

1. «Elle a flippé quand elle s’est plantée contre un poteau.»

   Ze ging door het lint toen ze tegen een paal aan knalde. [1]

2. (spreektaal) ernaast zitten, miskleunen

1. «Tu te plantes quand tu dis que Fatima est une salope.»

   Je zit er naast als je zegt dat Fatima een slet is. [1]

2. (spreektaal) kapotgaan, crashen

1. «Mon ordi s’est planté hier soir.»

   Gisteren is mijn computer gecrasht. [1]

2. (spreektaal) afgaan, op zijn bek gaan

1. «Charlotte s’est encore plantée au bac.»

   Charlotte is alweer gezakt voor haar eindexamen. [1]

• plan·ter

planter

1. tegenwoordige tijd van plante

planter, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van plante

• plan·ter

planter, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van plante