plak

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • plak
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘dunne schijf’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1761 [1]
  • In de betekenis van ‘muntstuk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1371 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord plak plakken
verkleinwoord plakje plakjes

Zelfstandig naamwoord

plak v / m [2] [3]

  1. spul waarmee men kan plakken bijv. behangplak, lijm [4]
  2. (voeding) afgesneden stuk (schijf) van iets groters [5]
  3. (sport) (informeel) medaille
  4. (medisch) plaque -> tandplak [6] [7]
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
  • plakletter
  • plakmiddel
  • plakmortel
  • plaknagel
  • plakpapier
  • plakpil
Vertalingen
    1.   

Werkwoord
vervoeging van
plakken

plak

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van plakken
    • Ik plak. 
  2. gebiedende wijs van plakken
    • Plak! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van plakken
    • Plak je? 

Gangbaarheid
  • Het woord plak staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "plak" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  5. plak op website: Etymologiebank.nl
  6. plak op website: Etymologiebank.nl
  7. plak op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.