plakken

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • plak·ken
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘(vast)kleven’ voor het eerst aangetroffen in 1599 [1]
  • [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
plakken
plakte
geplakt
zwak -t volledig

Werkwoord

plakken

  1. overgankelijk lijmen , kleven
Verwante begrippen
Antoniemen
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
  • plakletter
  • plakmiddel
  • plakmortel
  • plaknagel
  • plakpapier
  • plakpil


Vertalingen
    lijmen , kleven   

Gangbaarheid
  • Het woord plakken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Zelfstandig naamwoord

plakken mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord plak

Verwijzingen
  1. "plakken" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. plakken op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.