navel

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  navel    (hulp, bestand)
  • IPA: /'navəl/
Woordafbreking
  • na·vel
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘lidteken van navelstreng’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • (erfwoord) van Germaans *nablō, op zijn beurt van Indo-Europees *h₃nobʰ-ilos; de uitgang -ilos vormt een verkleinwoord en het naamwoord zelf bestaat ook in het Nederlands: naaf (zie aldaar).
enkelvoud meervoud
naamwoord navel navels
verkleinwoord naveltje naveltjes

Zelfstandig naamwoord

navel m

  1. (anatomie) rond litteken in de buik van de navelstreng van zoogdieren, op de plaats waar deze het kind of jong in ging
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord navel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "navel" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Engels

Zelfstandig naamwoord

navel

  1. (anatomie) navel.


Zweeds

Zelfstandig naamwoord

navel

  1. (anatomie) navel.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.