majeur

• Geluid:  majeur    (hulp, bestand)

• ma·jeur

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘grotetertstoonschaal’ voor het eerst aangetroffen in 1872 [1]
• Van het Latijnse “maior” via Frans “majeur” (groter, grootste)

majeur

1. (muziek) een toonsoort met een opgeruimd karakter

1. • Na deze ernstige passage, eindigt het stuk in majeur. 

2. (muziek) “groot” in de benaming van bepaalde intervallen, akkoorden en toonladders; wordt vaak genoemd in combinatie met het terts-interval

1. • Een terts is een interval dat: “groot” (majeur), “klein” (mineur), “overmatig” of “verminderd” kan zijn. 

1. • Een grotetertstoonladder, een majeurtoonladder, heeft als derde toon een “grote terts.” 

1. • Een groot akkoord, een majeurakkoord, heeft minimaal het interval “grote terts.” 

• grotertertstoonaard, grotetertstoonladder, grotetertstoonschaal, grotetertstoonsoort

• kleinetertstoonaard, kleinetertstoonladder, kleinetertstoonschaal, kleinetertstoonsoort, mineur

• akkoord, grondtoon, interval, leidtoon, slottoon, stamtoon, tonica

• majeurakkoord, majeurtoonaard, majeurtoonladder, majeurtoonschaal, majeurtoonsoort, majoraat, majorist

• Het woord majeur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'majeur' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

majeur m

1. meerderjarige
2. middelvinger
3. (muziek) majeurtoonaard, majeurakkoord

• [2] médius

• [3] mineur

majeur

1. belangrijker, groter, meerderjarig