studeren

Nederlands

Uitspraak

Geluid: studeren (hulp, bestand)

Woordafbreking

stu·de·ren

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘leren’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
afgeleid van het Latijnse studēre met het achtervoegsel -eren [2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
studeren	studeerde	gestudeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

studeren

overgankelijk (onderwijs) het volgen van een opleiding en verwerven van kennis, gewoonlijk aan een universiteit als voornaamste bezigheid

- Jan studeert in Groningen.
inergatief het zich concentreren op een bepaalde lesstof om zich deze eigen te maken

- Je moet Jan niet storen want hij zit te studeren.

Afgeleide begrippen

[2] bestuderen

Hyponiemen

afstuderen, bestuderen, doorstuderen, instuderen, telestuderen

Afgeleide begrippen

studeerkamer

Vertalingen

1. het volgen van een opleiding en verwerven van kennis, gewoonlijk aan een universiteit als voornaamste bezigheid

Duits: studieren ^(de)
Engels: study ^(en)
Fins: opiskella ^(fi)
Frans: étudier ^(fr)

Papiamento: studiá
Spaans: estudiar ^(es)
Tsjechisch: studovat ^(cs) imperfectief

Gangbaarheid

Het woord studeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'studeren' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.