kous

• Geluid:  kous    (hulp, bestand)
• IPA: / kɑus /
  • (Noord-Nederland): /kʌʊ̯s/
  • (Vlaanderen, Brabant): /kɔʊ̯s/
  • (Limburg): /kaʊ̯s/

• kous

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘sok’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
• Ontleend aan het Picardische cauce, dat net als het Franse chausse ontwikkeld is uit het Latijnse calceus.

kous v/m

1. (kleding) een aansluitend, meer of minder elastisch kledingstuk dat de voet en (een deel van) het been bedekt

1. • Er zit een gat in mijn kous. 

2. een hulpmiddel om een brandstof in licht om te zetten, dat deel uitmaakt van een olie- of petroleumlamp

• [2] wiek, pit, kousje

• [1] sok

• [1] beenwarmer

• achterkousig, kousbroek, kousenband, kousenbroek, kousenvoet, kousophouder, kousvoeteling

Daarmee is de kous af.

• Daarmee is het afgelopen.

met de kous op de kop thuiskomen

• met schade en schande van een mislukking terugkomen

• Het woord kous staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kous' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.