kalle

• Geluid:  kalle    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈkɑlə/

• kal·le

• Leenwoord uit het Jiddisch, in de betekenis van ‘Bargoens: meisje, geliefde, hoer’ voor het eerst aangetroffen in 1875 [1]
• 1. van Middelnederlands (zelfstandig naamwoord): calle, als klanknabootsing van gekraai of van (werkwoord): callen "babbelen"[2][3][4]
• 2. van Middelnederlands: Calle, als koosnaam afgeleid van Catharina, mogelijk beïnvloed door 1. en 3.[5][6][7][8]
• 3. via Jiddisch (zelfstandig naamwoord): כּלה (kalle) van Hebreeuws (zelfstandig naamwoord): כַּלָּה (kalá)[5][9]

kalle v

1. (vogels) naam gebruikt voor verschillende soorten vogels als de ekster, kraai, kauw, gaai
2. (spottend) domme, praatzieke vrouw
3. (Jiddisch-Hebreeuws) bruid

• 3. kala (meer Hebreeuws)

• Het verkleinwoord heeft in het Bargoens de betekenis "meisje, hoer" gekregen.

• Het woord kalle staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kalle' herkend door:

• IPA: /kɑlɐ/ (Etsbergs)

kalle

1. spreken
2. praten, kletsen, babbelen

• kaller

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkɑlə /

• kal·le

• Afkomstig uit het Oudnoords (werkwoord): kalla

kalle

1. overgankelijk roepen

1. «Pliktene kaller.»

   De plicht roept.

2. overgankelijk noemen

1. «Det er ikke lov å kalle et produkt vann når det er tilsatt kunstig søtstoff.»

   Het is niet toegestaan een product water te noemen wanneer er kunstmatige zoetstoffen aan toegevoegd zijn.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkɑlə /

• kal·le

• Afkomstig uit het Oudnoords (werkwoord): kalla

kalle

1. overgankelijk roepen
2. overgankelijk noemen

• kalla

• [1]: bli kalla til biskop

• [2]: Dei kalla dottera Aud.