kletsen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • klet·sen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘geluid maken’ voor het eerst aangetroffen in 1635 [1]
  • [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
kletsen
kletste
gekletst
zwak -t volledig

Werkwoord

kletsen [3] [4] [5] [6]

  1. overgankelijk ditransitief iemand een klets geven, iemand slaan
    • Ze kletste hem een plas ijskoud water in het gezicht. 
  2. inergatief praten, babbelen
    • Hij kwam bij me zitten op het terras, en we kletsten wat. 
Hyponiemen
  • afkletsen, bekletsen, bijkletsen, cyberkletsen, doorkletsen, erin kletsen, neerkletsen, omkletsen, verkletsen
Afgeleide begrippen
   
  • kletsregenen
  • kletsster
  • kletstafel
  • kletstante
  • kletsverbod
  • kletsverhaal
Uitdrukkingen en gezegden
  • ze kletsen wat af
Vertalingen
    2. praten, babbelen   
    ze kletsen wat af   
  • Duits: Es wird viel dahergeredet. / Es wird viel geschwatzt.

Zelfstandig naamwoord

kletsen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klets

Gangbaarheid
  • Het woord kletsen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "kletsen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. kletsen op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  5. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  6. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.