disjunctie

• Geluid:  disjunctie    (hulp, bestand)

• dis·junc·tie

• afgeleid van junctie met het voorvoegsel dis- [1]
• afgeleid van disjunct met het achtervoegsel -ie

disjunctie v [2]

1. tegenstelling, scheiding
2. (biologie) het in gescheiden gedeelten opgelost zijn van een verspreidingsgebied waarbij in de tussengebieden die soorten niet voorkomen
3. (biologie) het uiteengaan van overlangs gedeelde chromosomenparen gedurende de celdeling
4. (taalkunde) het niet gecorreleerd zijn van fonemen
5. (wiskunde) logische operator (symbool: ${\displaystyle \scriptstyle \lor }$ , OF of OR), wiens betekenis ongeveer overeenkomt met de betekenis van het Nederlandse woord "of"

• di, dis, logica

• conjunctie

• Het woord disjunctie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'disjunctie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.