dief

Kippendief gepakt door hond

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  dief    (hulp, bestand)
  • IPA: /dif/
Woordafbreking
  • dief
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘iem. die steelt’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord dief dieven
verkleinwoord diefje diefjes

Zelfstandig naamwoord

dief m

  1. iemand (persoon of dier) die iets steelt
    • Met de lokfiets kan de politie via een Google Maps-achtig systeem zien waar de dief de tweewieler naartoe brengt. Wie voor de eerste keer wordt gearresteerd hangt 300 euro boete boven het hoofd, zegt het OM Amsterdam. De tweede keer 450 euro, en de keer daarop volgt een gevangenisstraf van drie weken.[3] 
Synoniemen
Antoniemen
Hyponiemen
   
  • letterdief
  • menagedief
  • mensendief
  • pietendief
  • spekdief
  • stranddief
  • tasjesdief
Afgeleide begrippen
   
  • dievenlantaarn
  • dievenlantaren
  • dievenpad
  • dievenpoeder
  • dievenpoortje
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord dief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Werkwoord
vervoeging van
dieven

dief

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dieven
    • Ik dief. 
  2. gebiedende wijs van dieven
    • Dief! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dieven
    • Dief je? 

Verwijzingen
  1. "dief" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. dief op website: Etymologiebank.nl
  3. NRC Martin Kuiper 17 juni 2016


Afrikaans
enkelvoud meervoud
naamwoord dief diewe

Zelfstandig naamwoord

dief

  1. dief


Middelnederlands

Zelfstandig naamwoord

dief

  1. dief; iemand (persoon of dier) die iets steelt
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.