dievegge

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • die·veg·ge
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘vrouw die steelt’ voor het eerst aangetroffen in 1440 [1]
  • Afgeleid van dief met het achtervoegsel -egge, waarbij spellingsregel 1.2.a[2] is toegepast.
enkelvoud meervoud
naamwoord dievegge dievegges
verkleinwoord dieveggetje dieveggetjes

Zelfstandig naamwoord

dievegge v

  1. vrouwelijk persoon die iets steelt
Antoniemen
Afgeleide begrippen

Gangbaarheid
  • Het woord dievegge staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
94 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "dievegge" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Nederlandse spellingregels - Gelijkvormigheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.