dede

• Geluid:  dede    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈdedə/

• de·de

• (erfwoord) van Middelnederlands dede [1]

dede

1. (verouderd) deed, de onvoltooid verleden tijd van doen

1. • Het was zoo veilig, Hope, in uw vrede.
     Waart gij een moeder, ik het kind dat schreide?
     Zoo zacht zocht gij het woord, dat rusten dede
     Der angsten smarten en het hartelijden. [2]

1. • 't Is of de angst mij fel omsnoert, als dede ik reeds de zwaarste zonde! [3]

• Het tweede voorbeeld laat zien hoe in het Nederlands de onvoltooid verleden tijd van de aantonende wijs ook gebruikt waar andere talen de aanvoegende wijs gebruiken.

• Het woord 'dede' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'dede' herkend door:

• van Oudnederlands dede of deda [1][2]

dede

1. deed, de onvoltooid verleden tijd van doen in de 1e persoon
2. deed, de onvoltooid verleden tijd van doen in de 3e persoon

• De onvoltooid verleden tijd van 'doen' in de 2e persoon is dedes of deets

• van Germaans *dedē

dede

1. deed, de onvoltooid verleden tijd van doen in de 3e persoon

dede

1. sterven

dede

1. bot

• de·de

dede

1. (familie) opa, grootvader
2. (familie) voorvader
3. (informeel) opa (aanspreekvorm voor een oudere man)

• [1] büyükbaba