afstropen

• Geluid:  afstropen    (hulp, bestand)

• af·stro·pen

• samenstelling van  af   en  stropen  

afstropen [1]

1. de buitenste laag ergens vanaf halen, met name de vacht van een dier

1. • In elke vezel voelde Karen Kao zich Amerikaanse. Maar nu wil ze haar paspoort inleveren. ‘Het voelt als mijn huid afstropen.’[2] 

2. speurend lopen en onderweg alles nemen wat je nodig hebt zodat er niets overblijft

1. • Dit jaar is de overlast van junkies die de terrassen afstropen verschrikkelijk, zegt mede-eigenaar Jan Wouters van café Opa in de Witte de Withstraat. „Ze pikken zo de biefstukjes van de borden.”[3]  

• [1] villen, afhalen, afstrippen, afvillen, pellen, schillen, doppen, ontschorsen
• [2] aflopen, afstruinen, afzoeken, stropen, leegplukken, plunderen, uitkleden, uitschudden, afschuimen, beroven, plukken

• men kan geen kei het vel afstropen

• Het woord afstropen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'afstropen' herkend door: