beroven

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
beroven	berovend
beroving	beroofd

Uitspraak

Geluid: beroven (hulp, bestand)

Woordafbreking

be·ro·ven

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van roven met het voorvoegsel be-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
beroven	beroofde	beroofd
zwak -d	volledig

Werkwoord

beroven

overgankelijk iemand met geweld zijn bezit ontnemen

- Zij werden plotseling aangevallen en beroofd van al hun bezittingen.
iemand het genot van iets doen missen, zaken ontdoen van iets

- Hij beroofde zijn ouders van hun zondagsrust.

Vertalingen

1. iemand met geweld zijn bezit ontnemen

Duits: berauben ^(de)
Engels: rob ^(en), plunder ^(en)
Frans: dérober ^(fr)
Noors: berøve ^(no)

Nynorsk: røve ⁽ⁿⁿ⁾
Papiamento: priva
Spaans: despojar ^(es), robar ^(es), asaltar ^(es), privar ^(es), desnudar ^(es), quitar ^(es), desvalijar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord beroven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'beroven' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.