Standard Luik in het seizoen 1996/97

Standard Luik verwelkomde voor aanvang van het seizoen 1996/97 oud-speler Jos Daerden als nieuwe coach. De Limburger moest de club door een moeilijke overgangsperiode leiden. Standard was net gefuseerd met RFC Seraing en beschikte daardoor over tientallen nieuwkomers, waaronder de Braziliaanse aanvallers Wamberto en Edmilson. Ook Roberto Bisconti, die Standard in 1995 verlaten had voor Seraing, keerde door de fusie terug naar Sclessin. Aan de andere kant zag Daerden door het Bosman-arrest ook heel wat ervaring vertrekken. Sterkhouders als Gilbert Bodart, Marc Wilmots, Michaël Goossens, Alain Bettagno, Régis Genaux en Philippe Léonard trokken allemaal naar het buitenland, de meesten onder hen dankzij de invloedrijke makelaar Luciano D'Onofrio.[1]

Standard Luik
Naam	Royal Standard Club de Liège
Bijnaam	De Rouches
Opgericht	1898
Stadion	Stade Maurice Dufrasne
Capaciteit	30.023 zitplaatsen
Voorzitter	Jean Wauters
Trainer	Jos Daerden
Assistent	Léon Semmeling
Competitie	Eerste Klasse
Thuis Uit
Portaal    Voetbal

Het werd opnieuw een teleurstellend seizoen voor Standard, dat zich nochtans wel wist te plaatsen voor de finale van de Intertoto Cup, maar daarin over twee wedstrijden verloor van het Duitse Karlsruher SC. In de competitie speelde het team van Daerden wisselvallig en vooral in de topwedstrijden schoot Standard telkens tekort. De Rouches verloren elk duel van Club Brugge, KRC Genk, RSC Anderlecht en revelatie Lierse SK. Standard verloor op de laatste speeldag met 0-3 van Lierse dat zich zo op Sclessin tot landskampioen kroonde. Op dat ogenblik keek Standard al een tijdje uit naar het volgende voetbaljaar. Daerden was al enkele maanden voor het einde van het seizoen zeker dat hij in de zomer van 1997 bij Lierse aan de slag zou gaan, waardoor Standard in maart 1997 Aad de Mos vastlegde als zijn opvolger. De Nederlander was aangetrokken op advies van Robert Lesman, de sterke man van Standard in de jaren 90.[2]