Didier Ernst

Ernst debuteerde in 1991 bij Standard Luik, maar kwam niet aan spelen toe. De hardnekkige verdediger trok voor één seizoen naar FC Boom, waar hij meer speelkansen kreeg. Een jaar later stond hij terug in Luik. Steeds meer kreeg Ernst de kans om zich te bewijzen en op een bepaald ogenblik werd hij aanvoerder van het elftal. In 1999 verloor hij met Standard de finale van de Beker van België tegen Lierse SK.

In 2002 liet Ernst de club achter zich en trok laat in de transferperiode naar RAA Louviéroise. De club uit La Louvière stond op dat moment onder leiding van Ariël Jacobs en kon rekenen op spelers zoals Silvio Proto, Alan Haydock en Michael Klukowski. Op het einde van het seizoen won de club de Beker van België.

Het volgende seizoen, dat in 2003 van start ging, begon Ernst bij FC Brussels. De toen 32-jarige verdediger werd een vaste waarde in het elftal. FC Brussels speelde dat seizoen kampioen in de Tweede Klasse, maar Ernst promoveerde niet mee. Hij vertrok in 2004 naar AS Eupen. Hij voetbalde later voor RCS Verviétois, Sprimont CS en Spa FC.

In 2009 werd hij trainer bij Verviers, waar hij in maart 2011 werd ontslagen. Van de zomer van 2011 tot maart 2012 was hij trainer van RFC Union La Calamine. In april 2012 werd hij voorgesteld als nieuwe trainer van Sprimont Comblain Sport, waar hij in april 2014 ontslagen werd.