Standard Luik in het seizoen 2003/04

Dominique D'Onofrio, die in september 2003 Robert Waseige had opgevolgd, bleef ook in het seizoen 2003/04 hoofdcoach van Standard Luik. Als assistent-trainer nam het bestuur José Riga in dienst. Michel Preud'homme bleef technisch directeur en Pierre François begon aan zijn eerste volledige seizoen als algemeen directeur.

Standard Luik
Naam	Royal Standard Club de Liège
Bijnaam	De Rouches
Opgericht	1898
Stadion	Stade Maurice Dufrasne
Capaciteit	30.023 zitplaatsen
Voorzitter	Reto Stiffler
Algemeen directeur	Pierre François
Technisch directeur	Michel Preud'homme
Trainer	Dominique D'Onofrio
Assistent	José Riga
Competitie	Eerste Klasse
Thuis Uit
Portaal    Voetbal

In de zomer van 2003 waren er opnieuw verscheidene inkomende en uitgaande transfers. Standard nam afscheid van onder meer Michaël Goossens, Eric Van Meir, Ole Martin Årst, Harold Meyssen, Rabiu Afolabi en Johan Walem en zette zelf vooral in op extra aanvallers. Sambegou Bangoura, Alexandros Kaklamanos, Mohammed Aliyu Datti en Emile Mpenza maakten in 2003 allemaal de overstap naar Luik. Op het middenveld investeerde de club met de dertigers Roberto Bisconti, Miljenko Mumlek en Danny Boffin vooral in ervaring. Vooral de terugkeer van Mpenza, die van 1997 tot 1999 al eens voor de Rouches had gespeeld, bleek een schot in de roos. De spits scoorde 21 competitiedoelpunten in het seizoen 2003/04 en werd zo tweede in de topschutterslijst. ook Bisconti, die net als Mpenza al eens voor Standard had gespeeld, bleek een belangrijke schakel in het elftal van trainer D'Onofrio. De 30-jarige middenvelder werd in februari 2004 voor de eerste keer in zijn carrière geselecteerd voor de Rode Duivels.

Standard kende een wisselvallig seizoen. Hoewel het voor de winterstop de toppers tegen RSC Anderlecht (1-4) en Club Brugge (3-1) overtuigend won, moest het beide teams in het klassement laten voorgaan. Vooral na de winterstop, waarin Standard zich nochtans versterkt had met Danny Boffin, kende Standard een dipje. Het team van D'Onofrio speelde vijf keer op rij gelijk en zag zo Anderlecht steeds meer afstand nemen. De Rouches werden uiteindelijk derde, met zestien punten achterstand op landskampioen Anderlecht. Daardoor mochten ze een seizoen later opnieuw deelnemen aan de UEFA Cup.

In de beker kende Standard minder succes. De Rouches werden al in de eerste ronde uitgeschakeld door Cercle Brugge. De West-Vlamingen wonnen met 2-0. In februari 2004 nam Standard in de competitie sportieve wraak door Cercle met 7-0 in te blikken.