San Giacomo in Augusta

De huidige kerk is een uitbouwsel van een kapel die sinds het jaar 1347 aan de apostel Jacobus was gewijd en die was bedoeld als kapel van een hospitaal voor ongeneselijk zieken. Het was in dit ziekenhuis dat de heilige Camillus de Lellis werkzaam was toen hij op de gedachte kwam een orde te stichten die zich voornamelijk zou richten op de ziekenzorg; een orde die nu bekendstaat als die van de Camillianen. In 1579 werd op last van kardinaal Antonio Maria Salviati het hospitaal grondig gerenoveerd waarbij de bijbehorende Jacobuskapel tot een volwaardige kerk werd uitgebreid. De herbouw van kerk en ziekenhuis geschiedde naar een ontwerp van de architect Francesco da Volterra Capriani die, zoals zijn naam al aangeeft, uit Volterra kwam. De herbouw van kerk en ziekenhuis kwam in 1602 gereed. De kerk functioneerde lange tijd enkel als plaats voor gebed en eucharistische vieringen voor de zieken in het nabije hospitaal. De bediening was in handen van de Camillianen. De kerk werd in 1824 door paus Leo XII aangewezen als parochiekerk voor de groeiende omliggende wijk. Ten tijde van de Romeinse Republiek van 1849 deed het gebouw korte tijd dienst als markthal. Onder paus Pius IX werd de kerk grondig gerestaureerd en in oude luister hersteld.

Het betreft een kerkgebouw met twee klokkentorens naast de apsis. De kerk zelf bestaat uit een schip met drie kapellen aan weerszijden. Het gewelf van de kerk toont fresco's van Silverio Capparoni die de heerlijkheid van Sint Jacobus voorstellen. Het hoogaltaar is vervaardigd door Carlo Maderno uit marmer verkregen uit het nabijgelegen mausoleum van Augustus.

De kerk werd in 2014 door paus Franciscus verheven tot titelkerk. Eerste houder van de titel werd de Haïtiaanse kardinaal Chibly Langlois.

Zie de categorie San Giacomo in Augusta (Rome) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.