San Lorenzo in Damaso

Sinds de oudheid (de synode van paus Symmachus in 499) is zij bekend. Volgens de overlevering werd zij door paus Damasus I in zijn eigen huis gebouwd.

In opdracht van kardinaal Raffaele Riario werd de kerk in de vijftiende eeuw door Donato Bramante tijdens restauratiewerkzaamheden in het nabijgelegen Palazzo della Cancelleria opnieuw opgebouwd. Na een brand in 1944 was opnieuw restauratie noodzakelijk.

De eerste kapel aan de rechterzijde bevat een beeld van de heilige Maagd met de heilige Filippus Neri en Nicolò van Sebastiano Conca. Aan het plafond bevindt zich een fresco met de naam De eeuwigheid verschijnt aan Sint-Nicolaas van de hand van Corrado Giaquinto. De eerste kapel aan de linkerkant herbergt een afbeelding van het Laatste Avondmaal door Vincenzo Berretini.

In het eerste schip bevinden zich aan de linkerzijden beelden van de heiligen Franciscus Xaverius en Carolus Borromeus van de hand van Stefano Maderno. In het rechterschip is er een gedenkteken voor Gabriella di Savoia Massimo van Pietro Tenerani. Het priesterkoor werd door Bernini gewijzigd en bevat een altaarafbeelding van de kroning van Maria van Federico Zuccari. Links van het priesterkoor bevindt zich de kapel van de heilige Concezione, dat tussen 1635 en 1638 door Pietro da Cortona werd beschilderd.

In de kerk bevindt zich ook het graf van de Italiaanse kardinaal Luigi Traglia.

De basiliek van San Lorenzo in Damaso is ook een titelkerk. De kardinaal van de kerk is Antonio María Rouco Varela, de aartsbisschop van Madrid.