Kaká

Kaká spelend voor Real Madrid in februari 2012.

Kaká debuteerde in januari 2001 in de hoofdmacht van São Paulo FC, waar de Braziliaan ook de jeugd doorliep. Het eerste seizoen verliep succesvol en Kaká scoorde twaalf keer in 26 wedstrijden. Het tweede seizoen ging minder, Kaká speelde twintig wedstrijden waarin hij achtmaal het doel wist te treffen. Hij speelde daarna nog een half jaar voor São Paulo, waarin hij tweemaal scoorde in tien wedstrijden. Toen vertrok Kaká in juli 2003 voor zesenhalf miljoen euro naar het Italiaanse AC Milan, op voorspraak van Leonardo, voormalig Braziliaans international en destijds bestuurslid bij de Milanese club. Daar werd hij in zijn eerste seizoen direct landskampioen en maakte hij bij Milan direct een goede indruk. Zonder veel moeite wist hij binnen korte tijd een basisplaats te veroveren, ten koste van gevestigde namen als landgenoot Rivaldo en Rui Costa. In zijn eerste seizoen speelde hij dertig wedstrijden en scoorde hij tien keer. Milan werd mede dankzij hem kampioen van Italië. In het tweede seizoen kwam hij tot 36 wedstrijden en zeven doelpunten. Het derde seizoen beleefde Kaká een hoogtepunt bij Milan door in de competitie veertien keer te scoren in 35 wedstrijden. Het vierde seizoen bij Milan speelde Kaká 31 keer en pikte hij acht doelpunten mee. Zijn vijfde seizoen was zijn meest doelpuntrijke bij Milan; hij speelde een matige dertig wedstrijden, mede door een paar blessures, en scoorde vijftien keer, waarmee hij topschutter van AC Milan werd in het seizoen 2007/08. In juli 2008 werd Ronaldinho, de landgenoot en ploeggenoot van Kaká bij de Braziliaanse nationale ploeg, gekocht van FC Barcelona en vormde hij in het seizoen 2008/09 een aanvallend duo met hem. Ondanks een contract bij AC Milan tot en met de zomer van 2011 tekende Kaká op 9 juni 2009 bij Real Madrid. Hij kwam over voor een bedrag van naar verluidt 65 miljoen euro en tekende voor zes seizoenen. Hiermee was hij op dat moment de op een na duurste voetballer aller tijden, achter Zinédine Zidane.

In augustus 2013 gaf Kaká aan dat hij zeer ontevreden was bij Real Madrid omdat hij geen speeltijd kreeg en diende hij een transferverzoek in bij De Koninklijke. Hierop keerde hij op 1 september 2013 terug bij AC Milan.

Op 1 juli 2014 nam Orlando City Kaká over van AC Milan voor ongeveer zes miljoen euro. Op 2 juli 2014 verhuurde Orlando City Kaká aan São Paulo, de club waar hij tussen 2001 en 2003 al had gespeeld. In december 2014 keerde hij terug bij Orlando City. Kaká speelde op 15 oktober 2017 zijn laatste wedstrijd voor Orlando City. Op 17 december 2017 kondigde Kaká via social media het einde van zijn voetballoopbaan aan.[4]

Tijdens de Champions League van het seizoen 2003/2004 maakte Kaká zijn debuut. Hij scoorde voor het eerst tegen Club Brugge, in de groepsfase. Later scoorde Kaká nog drie doelpunten in in totaal tien wedstrijden. Milan strandde in de kwartfinale.

In de editie van 2005 speelde hij ook mee. Hij speelde een belangrijke rol maar verloor echter de eindstrijd na strafschoppen van Liverpool (Kaká scoorde wel zijn strafschop). Ook werd Kaká gekozen tot de beste middenvelder van het toernooi. Hij speelde elf wedstrijden, maar scoorde geen doelpunten.

De Champions League van het seizoen 2005/2006 eindigde voor Milan in de halve finale. Kaká trof viermaal doel in twaalf wedstrijden.

Op 23 mei 2007 won Kaká met AC Milan de Champions League. Dit was de editie van het seizoen 2006/2007. Met zijn tien doelpunten in dit toernooi was hij ook de topschutter. Hij speelde in totaal 1052 minuten in deze editie van de Champions League, schoot 27 keer op doel, 16 keer naast en kreeg 26 vrije trappen mee. In de finale gaf hij de assist voor de tweede goal van Filippo Inzaghi, tevens de tweede goal van Milan. Na het toernooi werd hij verkozen tot beste speler en beste aanvaller van het toernooi.

Voor AC Milan begon het Wereldkampioenschap voor Clubs 2007 in de halve finale, waar ze uitkwamen tegen het Japanse Urawa Red Diamonds. Kaká speelde mee en gaf de voorzet waaruit Clarence Seedorf de enige goal scoorde. In de finale had Kaká een groot aandeel in de 4-2-overwinning op Boca Juniors door één doelpunt en twee assists, beiden op Filippo Inzaghi.

Bij het WK 2002 kwam Kaká alleen tijdens de groepswedstrijd tegen Costa Rica in actie; negentien minuten voor tijd verving hij Rivaldo. Deze wedstrijd eindigde in een 5-2 winst, maar Kaká viel te laat in om een rol te spelen bij een van de doelpunten. In de finale tegen Duitsland zou hij kort tegen het einde invallen, maar de scheidsrechter had dit niet door en Kaká heeft dus nooit het veld laten betreden in de finale. Wel kon Kaká na het laatste fluitsignaal meteen feest gaan vieren; Brazilië was wereldkampioen.

Kaká werd vier jaar later weer geselecteerd voor het WK en kreeg ditmaal meer speeltijd. Hij maakte het beslissende Braziliaanse doelpunt in de eerste wedstrijd tegen Kroatië, zijn eerste goal op een WK. Hij speelde op het WK in 2006 alle wedstrijden, dus tegen Kroatië (1-0 winst), Australië (2-0 winst), Japan (4-1 winst, in de 71e minuut gewisseld voor Zé Roberto), Ghana (3-0 winst, één assist) en Frankrijk (0-1 verlies).

Op het WK in 2010 werd Kaká met Brazilië eerste in groep G. Brazilië zat in de poule bij Noord-Korea (2-1 winst), Ivoorkust (3-1 winst, twee assists) en Portugal (0-0). Tegen Ivoorkust leverde Kaká een belangrijke bijdrage met zijn twee assists, maar werd hij vlak voor tijd van het veld gestuurd na een discutabele tweede gele kaart. Hierdoor miste Kaká de wedstrijd tegen Portugal. Tegen Chili was Kaká wel weer speelgerechtigd en gaf hij een assist. Brazilië won deze wedstrijd eenvoudig met 3-0. In de kwartfinale verloren de Brazilianen van Nederland met 2-1, ondanks een prachtige poging van Kaká die uit de kruising werd gehaald door doelman Maarten Stekelenburg.

Kaká werd niet opgeroepen voor het WK in Brazilië door toenmalig bondscoach Luiz Felipe Scolari.

• Blessuretijd is niet meegerekend.