Fabio Cannavaro

Cannavaro begon zijn carrière bij Napoli. In de tijd dat Diego Maradona er furore maakte was Cannavaro ballenjongen. Hij maakte zijn debuut in de Serie A in 1993 in een uitwedstrijd tegen Juventus. Het tijdperk Maradona had de club echter veel geld gekost en Cannavaro werd verkocht aan AC Parma. Daar viel hij voor het eerst op als een bekwame verdediger; samen met Lilian Thuram en keeper Gianluigi Buffon vormde hij een van de beste defensies in de Serie A. Hij won er, in 1999, de UEFA Cup en de Coppa Italia. Ook zijn jongere broer Paolo speelde in die tijd voor Parma.

In de zomer van 2002 werd Fabio Cannavaro, voor 32 miljoen Euro, getransfereerd naar Juventus. Hij won hier in 2005 zijn eerste scudetto. Door alle fraudeperikelen waardoor Juventus werd teruggezet naar de serie B, verkaste Cannavaro naar Real Madrid samen met zijn ploeggenoot Emerson.

Cannavaro vertegenwoordigde zijn vaderland op de Olympische Spelen 1996 in Atlanta, waar de Italiaanse olympische selectie onder leiding van bondscoach Cesare Maldini al in de groepsronde werd uitgeschakeld.

Cannavaro deed eveneens mee aan het Wereldkampioenschap voetbal 1998, Euro 2000, Wereldkampioenschap voetbal 2002, Euro 2004, Wereldkampioenschap voetbal 2006, en Wereldkampioenschap voetbal 2010. Op Euro 2004 en WK 2006 was Cannavaro aanvoerder van het Italiaans nationaal elftal. De gewonnen finale van het laatste toernooi was zijn 100e interland. Cannavaro stond voor de buitenwereld altijd in de schaduw van spelers als Paolo Maldini en Alessandro Nesta, maar stond toch bijna altijd in de basisformatie van de Squadra Azzurra. Op het WK 2006 werd duidelijk waarom deze leider de aanvoerdersband draagt. Zijn prestatie leverde hem de verkiezing tot Europees en Wereldvoetballer van het jaar op. Hij werd ook opgenomen in de Italiaanse selectie voor Euro 2008, maar raakte op de training van 2 juni dusdanig geblesseerd dat hij vroegtijdig naar huis moest. Zijn vervanger was Alessandro Gamberini.

In de zomer van 2006 tekende hij samen met zijn ploeggenoot Emerson, een contract voor 2 jaar (met optie voor nog een jaar) bij Real Madrid, nadat Juventus werd teruggezet naar de Serie B. Daar werden zij herenigd met hun oude trainer bij Juventus, Fabio Capello. Met Real won hij in zijn eerste seizoen de Primera División.

Cannavaro werd op woensdag 12 augustus 2009 recordinternational van het Italiaans voetbalelftal toen hij in een oefenduel tegen Zwitserland zijn 127e interland speelde, één meer dan nummer twee Paolo Maldini. Deze titel verloor hij in oktober 2013 aan doelman Gianluigi Buffon.

Na drie Spaanse jaren bij Real Madrid keerde Cannavaro terug bij Juventus. Hij tekende voor één seizoen. Na dit seizoen verlengde Juventus zijn contract niet. Zijn laatste seizoen als speler spendeerde hij bij Al-Ahli in Dubai. In 2011 zette Cannavaro een punt achter zijn voetbalcarrière.

In januari 2012 werd echter bekend dat Fabio Cannavaro zijn loopbaan zou gaan voortzetten in India. Samen met andere (voormalige) voetbalsterren werd Cannavaro gecontracteerd om het niveau van de Indiase I-League omhoog te halen. De voetbalsterren stonden onder contract bij de Celebrity Management Group, de organisator van de Indiase competitie, die de spelers middels een veiling aanbood aan de Indiase clubs. Na een geaccepteerd bod van 628.000 euro zou Cannavaro aan de slag zal gaan bij Siliguri. Het plan van de vernieuwde Indiase voetbalcompetitie vond uiteindelijk geen doorgang, waardoor ook de herstart van Cannavaro's spelerscarrière dus niet tot stand kwam.

In juli 2013 ging Cannavaro aan de slag als assistent van trainer Cosmin Olăroiu bij zijn laatste club Al-Ahli. De ploeg werd onder hun leiding landskampioen en bekerwinnaar van de Verenigde Arabische Emiraten. In november 2014 verving Cannavaro zijn voormalig trainer Marcello Lippi als hoofdcoach bij het Chinese Guangzhou Evergrande. Zijn dienstverband duurde tot en met juni 2015. In oktober van dat jaar werd hij in Saoedi-Arabië aangesteld als hoofdtrainer van Al-Nassr. Ook hier vertrok hij binnen enkele maanden; in februari 2016 liet hij zijn contract ontbinden. In juni 2016 keerde hij terug in China door Tianjin Quanjian te gaan leiden.

Parma

• UEFA Cup 1998/99
• Coppa Italia 1998/99
• Supercoppa 1999
• Coppa Italia 2001/02

Juventus

• Serie A 2004/05
• Serie A 2005/06 (Beide titels werden in 2006 ingetrokken i.v.m. Calciopoli.)

Real Madrid

• Primera División 2006/07
• Primera División 2007/08
• Supercopa de España 2008

Italië

• Europees kampioenschap voetbal onder 21 - 1994
• Europees kampioenschap voetbal onder 21 - 1996
• Wereldkampioenschap voetbal 2006

• Lijst van spelers van het Italiaanse voetbalelftal