Brasilia

De stad is aan het einde van de jaren vijftig van de twintigste eeuw, op initiatief van de toenmalige president Juscelino Kubitschek, in enkele jaren tijd uit de grond gestampt. Brasilia moest als nieuwe, neutrale hoofdstad van het land dienen ter vervanging van Rio de Janeiro. Een belangrijk doel was de economische ontwikkeling van het Braziliaanse achterland.

Wettelijk is Brasilia geen stad en ook geen deelstaat, maar hoort direct toe aan de Unie. De Braziliaanse grondwet verbiedt het verdelen van het federale district in gemeenten. De basiswet is geen grondwet, zoals in de deelstaten, maar een organieke wet, net als in de gemeenten. Ook heeft Brasilia geen burgemeester, maar wordt zijn regering geleid door een gekozen gouverneur. Brasilia - het federale district - heeft zijn eigen kenmerken maar lijkt bestuurlijk gezien toch bijna volledig op een Braziliaanse deelstaat.

De stad is gebaseerd op een stedenbouwkundig plan van Lúcio Costa met de vorm van een vliegtuig. Aan een brede, centrale boulevard, de "monumentale as" (Eixo Monumental) liggen alle regeringsgebouwen. Dwars daarop staan twee "vleugels" (de Asa Norte en Asa Sul). Daaraan liggen, uiterst regelmatig geordend, grote woonblokken (superquadra's). Een groot aantal monumentale gebouwen (onder meer de kathedraal en het congres) is van de hand van architect Oscar Niemeyer. De architecturale en stedenbouwkundige ideeën van Le Corbusier zijn van grote invloed geweest bij het concipiëren van de nieuwe stad Brasilia, zoals onder meer het uiteenleggen van de functies waardoor het verkeer toeneemt.

In tegenstelling tot een algemeen verbreide misvatting ligt Brasilia niet in het tropisch regenwoud, maar in de "cerrado", een tropische savanneachtige hoogvlakte. De stad is gebouwd aan een klein stuwmeer (Lago Paranoá) op een hoogte van 1150 meter. Het stuwmeer, dat een klein deel van de benodigde elektriciteit levert, werd vooral aangelegd om de stad tegen de zeer strenge droge tijd (ongeveer april t/m september) te beschermen door de kritische daling in de vochtigheidsgraad enigszins te doen verminderen. Om deze reden zijn de overheidsgebouwen ook omringd door waterspiegels.

In Brasilia wonen ongeveer 3 miljoen mensen, inclusief de zogenaamde satellietsteden, kleinere steden, die op enige afstand van Brasilia zijn verrezen. Oorspronkelijk woonden hier vooral de arbeiders die de stad bouwden en hier een goede toekomst tegemoet zagen. De satellietsteden zijn inmiddels uitgegroeid tot volwassen moderne steden.

Voor veel inwoners is Brasilia niet meer dan een werkstad. Dat verandert echter op de zondagen wanneer de hoofdwegen voor auto's verboden zijn en aan de fietsers toebehoren. De stad is onderverdeeld in economische bezigheden, zo is er een bankdistrict, hoteldistrict, cultuurwijk, ambassadewijk, wijk met (sport)clubs, etc.). Die verdeling is hetzelfde in beide vleugels van de stad en heeft als voordeel dat men nooit lang naar een bepaald bedrijf of organisatie hoeft te zoeken. Sinds 2001 beschikt de stad over een eigen metro die inmiddels twee lijnen heeft en een lengte van 42 kilometer. De metro verbindt enkele satellietsteden met het centrale gedeelte van Brasilia.

In Brasilia zijn er momenteel meer dan 114 middelbare scholen erkend door het MEC (Ministerie van Onderwijs).[3]

Vanuit Brasilia vertrekken in de verschillende windrichtingen de radiale federale snelwegen: 010, 020, 030, 040, 050, 060, 070, 080 en 090. Daarnaast liggen er in en rond Brasilia verschillende regionale snelwegen onder het beheer van het federaal district en een enkele verbindende snelweg.

Hoewel Brazilië een van de voetballanden bij uitstek is heeft de stad geen rijke voetbaltraditie. Brasiliense speelde één seizoen in de hoogste afdeling. Het staatskampioenschap Campeonato Brasiliense is van geen hoog niveau. Naast Brasiliense is Gama ook een succesvolle club. Sinds 2014 is er geen enkele club uit de staat vertegenwoordigd in een van de drie hoogste nationale reeksen.

Het Estádio Nacional de Brasília werd gebruikt voor de FIFA Confederations Cup 2013 en bij het WK in 2014. Het werd gebruikt voor voetbalwedstrijden op de Olympische Zomerspelen 2016.

Zustersteden van Brasilia[4][5]:

• Buenos Aires, Argentinië (1986)
• Diamantina, Brazilië
• Xi'an, China
• Bogota, Colombia
• Berlijn, Duitsland
• Rome, Italië
• Guadalajara, Mexico
• Amsterdam, Nederland
• Abuja, Nigeria
• Lima, Peru
• Lissabon, Portugal
• Doha, Qatar
• Montevideo, Uruguay
• Boston, Verenigde Staten
• Washington D.C., Verenigde Staten

• (pt) Officiële website
• (en) Brasilia
• Foto's

Zie de categorie Brasilia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Werelderfgoed in Brazilië
Ouro Preto · Olinda · Salvador (stad) · Heiligdom van Bom Jesus do Congonhas · Brasilia · São Luís · Diamantina · Goiás (stad) · Nationaal park Serra da Capivara · Jezuïetenmissies · Zuidoostelijke Atlantische woudreservaten · Woudreservaten aan de Discovery Coast · Beschermd Centraal-Amazonegebied · Nationaal park Iguaçu · Pantanal · Fernando de Noronha · Atol das Rocas · Cerrado · Nationaal park Chapada dos Veadeiros · Nationaal park Emas · Modern ensemble van Pampulha · Archeologische site van de Valongokaai · Paraty en Ilha Grande - cultuur en biodiversiteit