Hoge Venen

De Hoge Venen (Duits: Hohes Venn; Frans: Hautes Fagnes) zijn een onderdeel van het Natuurpark Hoge Venen-Eifel. De Hoge Venen liggen op een hoogvlakte, grotendeels in de Ardennen en voor een kleiner deel in de Eifel. Het ligt in Wallonië in oostelijk België, daar in de provincie Luik, en in een stukje aangrenzend Duitsland. Het geheel beslaat ongeveer 4500 ha.

Locatie van de Hoge Venen
Hoogveenlandschap in de Hoge Venen
Winter in de Hoge Venen
Houtpad door de besneeuwde Hoge Venen
Vegetatie in de Hoge Venen: dophei, pijpestrootje en beenbreek

Zoals de naam al zegt, bestaat een groot deel van de regio uit afzettingen van hoogveen. Een deel hiervan is nog actief, wat wil zeggen dat er nog steeds veenvorming optreedt. De Hoge Venen zijn sinds 1966 voorzien van het Europees diploma voor Natuurbeheer. De Hoge Venen zijn Europees beschermd als Natura 2000-gebied 'Plateau des Hautes-Fagnes'.

Beschrijving

De Hoge Venen worden begrensd door Eupen in het noorden, Monschau in het oosten, Malmedy in het zuiden en Spa in het westen. Het Belgische, grootste deel ligt in de Oostkantons (de Duitstalige Gemeenschap plus de gemeenten Weismes en Malmedy) die tot 1919 bij Duitsland hoorden. Met toppen tot net onder de 700 meter is het het hoogst gelegen gebied van België, waaronder ook het hoogste punt van het land, het Signaal van Botrange (694 meter TAW, 692 meter boven NAP). Ook ontspringen de riviertjes Roer, Vesder (Duits: Weser), Gileppe en Helle (Duits: Hill) in de Hoge Venen.

Het gebied kenmerkt zich door veel neerslag. Door een aantal stuwmeren in het gebied wordt dit water gebruikt als drinkwater en voor stroomopwekking. Het landschap bestaat uit hoogveengebieden, heideterreinen, schrale graslanden, weiden en veel bossen. In en om de verspreid liggende dorpjes zijn karakteristieke boerderijen te vinden. Sommige huizen en boerderijen zijn omgeven door karakteristieke metershoge beukenhagen, die bescherming bieden tegen wind en regen. Voorbeelden hiervan zijn te vinden in onder meer Sourbrodt (België) en Kalterherberg (Duitsland).

Door het gebied loopt ook de Vennbahn, een inmiddels gesloten spoorlijn op de grens van België en Duitsland die vroeger Aken met het Groothertogdom Luxemburg verbond.

Het Hertogenwoud is een groot bos ook in het uiterste oosten van België, aan de grens met Duitsland. Het behoort tot het Natuurpark Hoge Venen-Eifel, dat in beide landen ligt, en ligt ten noorden van de Hoge Venen.

Klimaat

Op de Hoge Venen valt het meeste neerslag van geheel België. Gemiddeld is dit zo'n 1400 tot 1500 mm per jaar. De hoeveelheid neerslag is hoog, maar (blijkbaar) niet hoog genoeg voor het ontstaan van gematigd regenwoud, zoals men dit bijvoorbeeld aantreft in Galicië.

De gemiddelde julitemperatuur is 14,5°C. Van eind december tot eind februari is de gemiddelde dagtemperatuur lager dan 0°C. In januari is deze -0,7°C, in februari -0,4°C. In januari bedraagt de gemiddelde minimumtemperatuur ('s nachts/'s ochtends) -3,0°C. De Hoge Venen hebben een gematigd boreaal-atlantisch klimaat (Köppen Cfb) met een neiging naar een continentaal klimaat (Dfb). De grens tussen beiden wordt bepaald door de temperatuur van de koudste maand. Met -0,7°C ligt in de buurt van de grens tussen zeeklimaat en landklimaat (volgens de definitie 0°C of -3°C). Er is geen sprake van een subarctisch of boreaal klimaat aangezien er vier (bijna vijf) maanden een gemiddelde temperatuur hebben die hoger is dan 10°C: juli-september (en bijna maart als vijfde).[1]

Bosbranden

Op 25 april 2011 heeft er een zeer grote brand gewoed, die 1000 hectare bos en heide heeft vernield, de sporen van de brand blijven nog jaren zichtbaar.[2]

Flora

In het hoogveengebied zijn kenmerkende heide- en veenplanten te vinden, zoals struikhei, dophei en veenmossoorten, orchideeënsoorten, gentiaan, zonnedauwsoorten, veenbes en veenpluis.

Als gevolg van stikstofdepositie en ontwatering, zijn daarnaast lichte berkenbossen en het pijpenstrootje opgekomen. De Japanse duizendknoop (Fallopia japonica) is er een woekerende invasieve soort.

Verspreide kenmerkende planten

Zeldzame heide- en veenplanten

Fauna

Bijzondere dieren zijn onder andere

Toerisme

In het gebied zijn talrijke wandelroutes uitgezet, deels geasfalteerd en deels over de voor het hoogveenmilieu kenmerkende houten vlonderpaden. De Hoge Venen zijn hiervoor ingedeeld in zones:

  • Zone A: voor wandelaars vrij toegankelijk
  • Zone B: wandelen alleen toegestaan over de gemarkeerde wegen en paden
  • Zone C: alleen toegankelijk met een gids
  • Zone D: volledig ontoegankelijk.

De zones zijn ingesteld naargelang de aanwezigheid van zeldzame dieren en planten.

In de winter zijn de Hoge Venen bedekt met sneeuw en worden diverse langlaufloipes uitgezet. In het voorjaar en de zomer bestaat ondanks de vele neerslag vaak brandgevaar in de Hoge Venen.

Er zijn twee 'natuurcentra' (bezoekerscentra) in het gebied:

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.