Henegouwen

• 
  Aat
• 
  Bergen
• 
  Charleroi

• 
  Doornik-Moeskroen
• 
  La Louvière
• 
  Thuin
• 
  Zinnik

• 
  Henegouwen

Met ingang vanaf 1 april 2014 valt de provinciegrens van Henegouwen samen met de grens van het nieuwe gerechtelijk arrondissement Henegouwen. De drie voormalige gerechtelijke arrondissementen van Henegouwen (Bergen, Charleroi en Doornik) zullen blijven verder bestaan in de vorm van gerechtelijke arrondissementsafdelingen.

Gemeenten met een stadstitel hebben "(stad)" achter de naam

1. Aiseau-Presles 2. Anderlues 3. Antoing (stad) 4. Aat - Ath (stad) 5. Beaumont (stad) 6. Belœil 7. Bernissart 8. Binche (stad) 9. Boussu 10. 's-Gravenbrakel - Braine-le-Comte (stad) 11. Brugelette 12. Brunehaut 13. Celles 14. Chapelle-lez-Herlaimont 15. Charleroi (stad) 16. Châtelet (stad) 17. Chièvres (stad) 18. Chimay (stad) 19. Colfontaine 20. Komen-Waasten - Comines-Warneton (stad) 21. Courcelles 22. Dour 23. Écaussinnes 24. Elzele - Ellezelles 25. Edingen - Enghien (stad) 26. Erquelinnes 27. Steenput - Estaimpuis 28. Estinnes 29. Farciennes 30. Fleurus (stad) 31. Vloesberg - Flobecq 32. Fontaine-l'Evêque (stad) 33. Frameries 34. Frasnes-lez-Anvaing 35. Froidchapelle

36. Gerpinnes 37. Ham-sur-Heure-Nalinnes 38. Hensies 39. Honnelles 40. Jurbeke - Jurbise 41. La Louvière (stad) 42. Le Rœulx (stad) 43. Lens 44. Les Bons Villers 45. Lessen - Lessines (stad) 46. Leuze-en-Hainaut (stad) 47. Lobbes 48. Manage 49. Merbes-le-Château 50. Momignies 51. Bergen - Mons (stad) 52. Mont-de-l'Enclus - Kluisberg 53. Montigny-le-Tilleul 54. Morlanwelz 55. Moeskroen - Mouscron (stad) 56. Pecq 57. Péruwelz (stad) 58. Pont-à-Celles 59. Quaregnon 60. Quévy 61. Quiévrain 62. Rumes 63. Saint-Ghislain (stad) 64. Seneffe 65. Opzullik - Silly 66. Sivry-Rance 67. Zinnik - Soignies (stad) 68. Thuin (stad) 69. Doornik - Tournai (stad)

Inwoneraantal x 1000

• Bron:NIS - Opm:1806 t/m 1970=volkstellingen; vanaf 1980=inwoneraantal op 1 januari

Henegouwen is bij de onafhankelijkheid van België in 1830 naar bevolking de tweede grootste provincie van het land (na Oost-Vlaanderen). Door de sterke economische ontwikkeling in de 19e eeuw (vooral mijnbouw, maar ook staal, glas en chemie) neemt de bevolking erg snel toe, zodat Henegouwen vanaf 1860 tot 1930 naar bevolking de grootste provincie van het land is. Vanaf 1930 is er nog nauwelijks groei (de toename van de bevolking tussen 1961 en 1970 is voornamelijk het gevolg van de overheveling van de gemeenten Komen en Moeskroen van West-Vlaanderen naar Henegouwen bij het vastleggen van de taalgrens in 1963), waardoor Henegouwen nu nog slechts de derde grootste provincie is (na Antwerpen en Oost-Vlaanderen). Opvallend is dat de forse groei in de 19e eeuw vrijwel geheel voor rekening valt van een beperkt aantal gemeenten op de west-oost lopende industrieas van de Borinage tot Charleroi, terwijl in het rurale westelijke en zuidelijke deel van de provincie een aantal gemeenten anno 2016 minder inwoners hebben dan in 1846. Op kortere termijn (periode 1970-2016) doet zich het omgekeerde fenomeen voor; de oude industriegemeenten verliezen inwoners (o.a. Charleroi -15%) en er is een bovengemiddelde groei in de meer landelijke gemeenten. De provincie kent van 1946 tot 1956 een grote inwijking van voornamelijk Italiaanse arbeidsmigranten waardoor er in steden als Charleroi en La Louvière tot een kwart van de bevolking Italiaanse wortels heeft. De Vlaamse emigratie naar Wallonië, medebepalend voor de bevolkingsgroei voor Wereldoorlog II is dan al gestopt.

De bevolkingsdichtheid In Henegouwen ligt met 353 inw./km² net iets lager dan het cijfer voor België (369 inw./km²) maar beduidend hoger dan het gemiddelde voor Wallonië (214 inw./km²) waar enkel de provincie Waals-Brabant, en dit slechts sinds 2012, iets hoger scoort (364 inw./km²). Opvallend zijn de verschillen tussen de zeer hoge bevolkingsdichtheid in de relatief smalle strook lopend van de Borinage bij de Franse grens tot net voorbij Charleroi (deel van de Waalse industrieas) en de lage tot zeer lage dichtheid in de zogenaamde Botte du Hainaut in het zuiden en het Pays des Collines in het noordwesten.

De officiële taal is het Frans. De provincie ligt ten zuiden van de taalgrens en er zijn faciliteiten voor Nederlandstaligen in de faciliteitengemeenten Komen-Waasten, Moeskroen, Vloesberg en Edingen.

De provincieraad bestaat sinds 2013 uit 56 leden:

• PS: 30 leden
• MR: 16 leden
• CDH: 6 leden
• Ecolo: 4 leden

Vóór de verkiezingen van 2012 bestond de provincieraad uit 84 leden.

Het provinciecollege bestaat uit een coalitie van PS en MR.

Provinciaal gouverneur in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1815-1830):

• 1815-1822: Bonaventure de Bousies
• 1823-1825: Hyacinthe van der Fosse
• 1826-1828: Maximilien de Beeckman Libersart
• 1828-1830: Charles Ferdinand de Macar

Sinds de Belgische onafhankelijkheid (1830) waren de opeenvolgende gouverneurs:

• 1830-1834: Ambroise de Puydt
• 1834-1841: Jean-Baptiste Thorn (liberaal)
• 1841-1845: Charles Liedts (liberaal)
• 1845-1847: Edouard Mercier (liberaal)
• 1847-1848: Augustin Dumon-Dumortier (liberaal)
• 1848-1849: Adolphe de Vrière (liberaal)
• 1849-1870: Louis Troye (liberaal)
• 1870-1878: Joseph de Riquet de Caraman-Chimay (Katholieke Partij)
• 1878 Auguste Wanderpepen
• 1878-1884: Oswald de Kerchove de Denterghem (liberaal)
• 1884-1885: Auguste Vergote
• 1885-1889: Joseph d'Ursel (Katholieke Partij)
• 1889-1893: Charles d'Ursel (Katholieke Partij)
• 1893-1908: Raoul du Sart de Bouland
• 1908-1937: Maurice Damoiseaux
• 1937-1940: Henri Van Mol
• 1944-1967: Émile Cornez
• 1967-1978: Emilien Vaes
• 1983-2004: Michel Tromont (PRL)
• 2004-2012: Claude Durieux (PS)
• 2013 Guy Bracaval (ad interim)
• 2013-heden: Tommy Leclercq (PS)

Eerdere stadhouders waren onder andere te vinden onder de leden van het geslacht Van Glymes.