Gierstgras-beukenbos

Het gierstgras-beukenbos komt voor op middelmatig voedselrijke zandleem- en leembodems, dikwijls op de overgang van drogere zandgronden naar voedselrijkere, vochtige bodems op de bodem van de vallei. Het valt daardoor ecologisch tussen het wintereiken-beukenbos van de meer zure, uitgeloogde, zandige bodems, en het eiken-haagbeukenbos van voedselrijkere en vochtiger leembodems in.

Het gierstgras-beukenbos is een hoog opgaand loofbos. De struiklaag is slecht tot matig ontwikkeld, met een groot aandeel van struikvormige gewone esdoorn en hazelaar. De kruidlaag is betrekkelijk goed ontwikkeld met veel varens, terwijl de moslaag minder opvallend aanwezig is.

Beuk

Hazelaar

Bosgierstgras

Gewone braam

Wijfjesvaren

Brede stekelvaren

Smalle stekelvaren

Het gierstgras-beukenbos heeft voor België slechts één specifieke kensoort, het bosgierstgras.

Verder is de vegetatie een mengeling van de soorten van het voedselarme wintereiken-beukenbos en van het rijkere eiken-haagbeukenbos. Gemeenschappelijk met het wintereiken-beukenbos zijn onder andere de zomereik, de wilde lijsterbes, de wilde kamperfoelie, de brede en de smalle stekelvaren, en de adelaarsvaren. Met het eiken-haagbeukenbos zijn gemeenschappelijk onder andere de gewone esdoorn, de haagbeuk, de beuk, de wijfjesvaren, de klimop, de bosanemoon en de witte klaverzuring.

In de boomlaag is de beuk dominant, en komen andere boomsoorten als de zomereik, wintereik, haagbeuk en winterlinde slechts sporadisch voor. De struiklaag is weinig soortenrijk, met als meest voorkomende soorten de gewone esdoorn en de hazelaar.

De kruidlaag is nog het meest divers, met een soortenrijkdom die tussen dat van het wintereiken-beukenbos en het eiken-haagbeukenbos in ligt. De gewone braam is de meest voorkomende soort, en kan tevens zeer abundant zijn. Daarnaast komen er heel wat varens als de wijfjesvaren, brede- en smalle stekelvaren, adelaarsvaren en dubbelloof voor.