Hulst (plant)

De hulst (Ilex aquifolium) is een plant uit de hulstfamilie (Aquifoliaceae) die van nature voorkomt in het westen en zuiden van Europa, het noordwesten van Afrika en het zuidwesten van Azië.[1][2][3][4] Het is de enige groenblijvende loofboom die van nature voorkomt in de Benelux.[5]

Hulst
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Campanuliden
Orde:Aquifoliales
Familie:Aquifoliaceae (Hulstfamilie)
Geslacht:Ilex
soort
Ilex aquifolium
L. (1753)
Afbeeldingen Hulst op Wikimedia Commons
Hulst op Wikispecies
Portaal    Biologie

Kenmerken en voorkomen

De hulst komt voor in beuken- en eikenbossen: de boom verdraagt een zure grond. De langzaam groeiende boom kan tot 10 m hoog worden en wordt gemiddeld 100 jaar oud. De leerachtige bladeren van de hulst zijn getand en voorzien van stekels. De plant heeft rode bessen. De hulst is een tweehuizige plant; de mannelijke en de vrouwelijke bloem komen op verschillende planten voor. De bloeitijd loopt van mei tot in juni.

Ecologie

De hulst wordt door insecten bestoven. Voor mensen zijn de bessen giftig, maar voor vogels niet. De larven van de bladmineerder Phytomyza ilicis voeden zich in en met de bladeren van de hulst.[6] De bladluis Aphis ilicis voedt zich eveneens met de bladeren van deze plant.[7]

Gebruik

De hulst wordt gebruikt in hagen. De plant kan schaduw goed verdragen. Van de hulst zijn vele cultivars ontwikkeld, die vermeerderd worden door middel van stekken.

De bladeren en bessen worden gebruikt in kerststukjes. Hout van de hulst wordt gebruikt voor meubilair en inlegwerk. De jonge bladeren kunnen in juni worden geplukt en gedroogd. Thee die hiervan wordt getrokken, werkt koortsverlagend en urinedrijvend.[8] Hulst is in bepaalde gebieden beschermd.

Werkzame stoffen

Symboliek

Hulst is een symbolische plant vanwege zijn altijd groene verschijning. Volgens oud bijgeloof zou hulst bescherming bieden tegen blikseminslag en tegen vijandige machten zoals demonen en heksen.[8]

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Ilex aquifolium op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.