Gay Games

Het sportevenement werd in 1980 in het leven geroepen door Tom Waddell, een homoseksuele Amerikaanse olympische tienkamper. Zijn doel was het tot stand brengen van een sportevenement, dat vrij was van homofobie. Oorspronkelijk zou het naar voorbeeld van de Olympische Spelen georganiseerde evenement 'Gay Olympics' heten, maar het Nationaal Olympisch Comité liet het gebruik van de naam 'Olympics' gerechtelijk verbieden.

De eerste Gay Games vonden plaats in 1982 in San Francisco, met een budget van 350.000 dollar en 1.350 deelnemers, die in zeventien takken van sport tegen elkaar uitkwamen. De organisator was toen nog de door Waddell opgerichte Organisatie 'San Francisco Arts and Athletics', die in 1989 in de FGG zou opgaan.

Het evenement is inmiddels uitgegroeid tot ongeveer 30 takken van sport met ongeveer 13.000 deelnemers en behoort het tot de wereldwijd grootste breedtesporttoernooien. Naast het sportprogramma is er ook een omvangrijk cultuurprogramma met koor- en muziekuitvoeringen, tentoonstellingen en theater- en kleinkunstvoorstellingen. Het evenement begint met een openingsfeest en duurt in de regel een week. De afsluiting wordt gevormd door een slotceremonie met de overdracht van de symbolen aan de gastheer van de volgende spelen.

In 2006 kwam het tot een schisma. In het Canadese Montreal vonden, parallel met de Gay Games in Chicago, de eerste World Outgames plaats. Sinds 2009 worden deze nu in een verschoven ritme ook iedere vier jaar georganiseerd.

De Gay Games van 1998 in Amsterdam en 2002 in Sydney eindigden met een miljoenentekort. Ook de lokale organisatoren van de Gay Games in Keulen 2010 moesten in het jaar 2011 faillissement aanvragen. De organisatoren van 2006 in Chicago maakten echter bekend dat de organisatie geen verliezen gemaakt had.[1]