Postgenderisme

Postgenderisten stellen dat de erosie van het binaire gendersysteem voor mensen bevrijdend is.
Ze betogen dat de aanwezigheid van genderrollen, sociale stratificatie en genderverschillen nadelig kan zijn voor zowel individuele mensen als de samenleving.
Postgenderisten vinden dat gender een willekeurige en onnodige beperking is van de menselijke mogelijkheden.[1]

Postgenderisten zijn niet exclusief pleitbezorgers van androgynie.
Toch geloven velen dat het mengen van zowel mannelijke als vrouwelijke kenmerken gewenst en noodzakelijk is. In essentie het beste van wat mannen en vrouwen te bieden zouden hebben in termen van fysische en psychologische vermogens en neigingen. Wat deze kenmerken dan zouden zijn, is echter voorwerp van veel debat en gissingen.[1]

Postgenderisme houdt zich niet alleen bezig met het fysieke geslacht of de veronderstelde eigenschappen ervan.
Het is gericht op het idee om genderidentiteiten te elimineren of verder te brengen.
In een traditionele genderconstructie is men ofwel een man of een vrouw, maar in postgenderisme is men noch een man, noch een vrouw, noch een andere veronderstelde genderrol. Zo wordt een individu in de samenleving niet gereduceerd tot een genderrol.

Niet alle postgenderisten zijn echter volledig tegen het bestaan van genderrollen in één of andere vorm. Sommigen pleiten enkel voor het verdwijnen van alle nadruk en het belang van genderrollen.
Mensen zouden dan vrij zijn zich te identificeren hoe dat ze willen en rolpatronen zouden nog maar weinig of helemaal geen invloed meer hebben op hoe mensen daadwerkelijk handelen of behandeld worden in deze samenleving.

De vooruitgang in de voortplantingsgeneeskunde maakt dat voortplanting zal gebeuren buiten de klassieke seksuele betrekking. Actuele technieken als artificiële inseminatie, in-vitrofertilisatie en sinds kort ook baarmoedertransplantaties zijn belangrijke stappen in deze richting. Biomedische vooruitgang zoals artificiële baarmoeders, menselijk klonen en parthenogenese zal de mogelijkheden voor menselijke voorplanting aanzienlijk vergroten.[1]

Sommige argumenteren dat een posthumanistische levensfeer eerder virtueel dan fysiek zal zijn. Postgenderisten argumenteren dat dit soort existenties niet genderspecifiek zijn, waardoor individuen naar eigen inzicht hun virtuele uiterlijk en seksualiteit kunnen veranderen.[1]

Mensen met een postgenderidentiteit[4][5] verbinden zich niet langer aan klassieke genderbepalingen en/of genderrollen. Ze zijn vaak agender (ook wel nongender, genderloos, gendervrij genoemd) of non-binair. Sommigen streven er ook naar om naast hun genderidentiteit en -expressie ook klassieke uiterlijke en biologische geslachtskenmerken te verminderen of te elimineren, al dan niet via het gebruik van technologie.[6]

Postgenderisten geloven dat de actuele en toekomstige vooruitgang in de voortplantingsgeneeskunde een impact zal hebben op de maatschappelijke positie van seksualiteit. Dit in de zin dat seks voor het doel van voortplanting ofwel een onnodig of verouderd concept zal worden ofwel dat alle postgendermensen de mogelijkheid zullen hebben, wanneer zij hier voor kiezen, om zowel zwanger te zijn als het "vader"schap van kinderen op zich te nemen. Dit zou volgens postgenderisten, de behoefte aan welomschreven genders in de samenleving doen verdwijnen.[1]

Postgenderisten beweren niet dat een genderloze samenleving automatisch impliceert dat mensen ongeïnteresseerd zouden zijn in seks of menselijke seksualiteit. Het is te verwachten dat seksuele relaties en interpersoonlijke intimiteit kan en zal bestaan in een postgenderistische toekomst. De kans is echter reëel dat deze activiteiten een andere vorm kunnen aannemen[1] Postgenderisme heeft echter niet direct iets te maken met fysieke actie van seks of seksualiteit.