Erik Fredriksson

Erik Fredriksson (Tidaholm, 13 februari 1943) is een Zweeds voormalig voetbalscheidsrechter. Hij leidde zowel op nationaal als internationaal niveau wedstrijden, waaronder vier duels op het Wereldkampioenschap voetbal. Buiten het voetbal om was Fredriksson actief als accountant.[1]

Erik Fredriksson
Geboortedatum	13 februari 1943
Geboorteplaats	Tidaholm
Beroep	accountant
Sportieve informatie
Aangesloten bij	FIFA (1974–1991)
Portaal    Voetbal

Fredriksson was enkele jaren alleen actief op nationaal niveau in de Zweedse competitie voordat hij internationaal werd aangesteld bij wedstrijden. In de jaren 80 en 90 was hij een van de meest belangrijke scheidsrechters in het Europees voetbal, wat blijkt uit de diverse toernooien waar hij aanwezig was. Hij leidde zijn eerste interlandwedstrijd op 15 augustus 1974, een duel op het Noords voetbalkampioenschap en daarnaast ook een kwalificatiewedstrijd voor de Olympische Zomerspelen 1976, tussen Noorwegen en Finland (1-2).[2] In 1982 werd hij door de FIFA naar Spanje gestuurd, waar hij een groepswedstrijd tussen Joegoslavië en Noord-Ierland in goede banen moest leiden. Op 30 mei 1984 kreeg Fredriksson de finale van de Europacup I van het seizoen 1983/84 aangewezen tussen Liverpool FC en AS Roma (1-1, 4-2 na strafschoppen).[3] Op 13 juni leidde hij een groepswedstrijd op het Wereldkampioenschap voetbal 1990 tussen Argentinië en de Sovjet-Unie (2-0). Diego Maradona maakte in deze wedstrijd in zijn eigen strafschopgebied hands, hetgeen het elftal van de Sovjet-Unie een strafschop op had moeten leveren. Fredriksson deed echter niets.[1] Maradona erkende later dat hij onbedoeld de bal met zijn hand uit het doel geweerd had. Na afloop van de wedstrijd werd protest aangetekend tegen Fredriksson en de nederlaag die uiteindelijk voor uitschakeling van de Sovjets zorgde. De vicepresident van de voetbalbond van de Sovjet-Unie zei dat als Fredriksson enige moraliteit bezat, hij zijn spullen zou moeten pakken, zijn scheidsrechterslicentie zou moeten verbranden en het voetbal voorgoed moest verlaten.[4] Een jaar later leidde Fredriksson zijn laatste interland en eindigde hij zijn carrière als professioneel voetbalscheidsrechter. In totaal floot hij 43 interlands, een record onder Zweedse scheidsrechters.[5]