Daniël Termont

Daniël Termont is een zoon van middenstanders uit Mariakerke, langs moederszijde uit een socialistisch milieu. In 1971 behaalde hij een A2-diploma boekhouden op het Stedelijk Instituut voor Handel en Secretariaat. Hoewel zijn beide ouders geen socialistische militanten waren, kwam Termont snel in het politieke milieu terecht. Op veertienjarige leeftijd werd hij actief bij de Socialistische Mutualiteiten. Hij was er achtereenvolgens stichter en voorzitter van de lokale afdeling Maatschappelijke Jongeren Actie (MJA) Mariakerke en tevens van de Jongsocialisten.

Hij deed zijn legerdienst van april 1972 tot april 1973 en werkte daarna tien jaar lang als federaal verantwoordelijke voor MJA, de toenmalige jongerenwerking van de Socialistische Mutualiteiten. In 1973 werd hij voorzitter van de SP-afdeling in Mariakerke, de toenmalige socialistische partij. Op zijn initiatief kwam er in 1979 een eigen lokaal, 'Buurthuis De Vuist', een vzw waarvan Termont nog steeds voorzitter is. Zijn voorzitterschap van de MJA liep tot mei 1983.

In 1976 deed Termont voor de eerste keer mee aan de gemeenteraadsverkiezingen in Gent en werd meteen ook verkozen als gemeenteraadslid, een mandaat dat hij onafgebroken heeft bekleed tot in 2018. Tussen 1973 en 1980 was hij ook propagandist bij de Oost-Vlaamse afdeling (Bond Moyson) in de regio Gent-Eeklo. Vervolgens was hij van 1983 tot 1988 directeur van het vakantiecentrum De Ceder in Deinze.[2] Hiermee was hij de eerste directeur van het centrum na een noodzakelijke renovatie na jarenlang verval van de instelling. Aansluitend was hij secretaris-schatbewaarder van Bond-Moyson in de regio Gent-Eeklo van 1988 tot 1995, het jaar waarin hij zijn eerste voltijdse politieke mandaat opnam als schepen in Gent.

In de bestuursperiode 1989-1995 was hij fractieleider van de SP-fractie in de Gentse gemeenteraad. Bij de Belgische gemeente- en provincieraadsverkiezingen 1994 werd Termont opnieuw verkozen en zette hij zijn professionele activiteiten stop om voltijds politicus te worden. In dat jaar begon immers zijn eerste ambtstermijn als schepen van de haven, van economische ontwikkeling en van nutsvoorzieningen van de stad Gent. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 werd hij opnieuw verkozen met meer dan 5000 voorkeurstemmen. Hij behield de bevoegdheden voor haven en economie en kreeg er feestelijkheden bij. Binnen zijn partij sp.a begon Termont in 2001 aan zijn derde ambtstermijn als lid van het nationaal partijbureau. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 trok hij de lijst van het kartel sp.a-Spirit en leidde hij zijn partij naar de overwinning. Hij volgde hierop begin 2007 Frank Beke op als burgemeester.[3][4][5][6]

Behalve burgemeester van de stad Gent bekleedt Daniël Termont verschillende mandaten in de energiesector. Zo werd hij ondervoorzitter van TMVW Integraal Waterbedrijf, een drinkwaterintercommunale, en voorzitter van het private gastransportbedrijf Fluxys dat hoofdaandeelhouder is van de Belgische gemeentelijke holding in de gassector Publigas. Ook van dit laatste bedrijf is hij sinds 2002 voorzitter, net als van de Vlaamse Energieholding (VEH), waarvan hij sinds 2004 voorzitter is. Termont werd verder nog ondervoorzitter van het Havenbedrijf Gent en bestuurslid bij Finiwo, de Financieringsintercommunale voor Investeringen in West- en Oost-Vlaanderen.[7]

Als supporter van de Gentse voetbalclub KAA Gent is hij ook daar bestuurslid van de overkoepelende organisatie Buffalo nv.

In 2012 kwam hij opnieuw op als lijsttrekker in de gemeenteraadsverkiezingen onder het motto "Samen Gentenaar". Zijn kartellijst sp.a-Groen haalde de absolute meerderheid, waardoor Termont burgemeester kan blijven. Termont behaalde een persoonlijke score van 44.561 voorkeurstemmen, wat een nieuw record was. Het voorkeurstemmenrecord stond voordien op naam van de liberaal Willy De Clercq, die in 1976 21.324 voorkeurstemmen haalde. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 was hij lijstduwer van de sp.a-Groen-lijst in Gent. Termont werd nog verkozen, maar besloot zijn zetel niet in te nemen.

Daniël Termont vertegenwoordigt de stad Gent ook in het Europese stedennetwerk Eurocities. Hij werd lid (en schatbewaarder) van het Executive Committee. In 2014 werd hij vicevoorzitter.[8]