Blaise Nkufo

Isetsima Nkufo werd geboren in Kinshasa, Zaïre (tegenwoordig Democratische Republiek Congo). Op zevenjarige leeftijd vluchtte hij met zijn ouders naar Zwitserland waar zijn voornaam veranderd werd in Blaise. In Lausanne groeide hij op en doorliep hij de middelbare school. Hij ging op dertienjarige leeftijd spelen bij Lausanne FC Ouchy. Toen hij zeventien was ging hij naar stadgenoot Lausanne-Sport waar hij in het seizoen 1993/94 debuteerde in de Zwitserse Nationalliga A. Hij kwam tot twee optredens in het eerste elftal. Het daaropvolgende seizoen deed Nkufo een stapje terug en kwam hij uit voor FC Echallens in de Nationalliga B. Hier scoorde hij zijn eerste doelpunt. In zestien competitiewedstrijden kwam Nkufo tot negen goals. In 1998 nam hij de Zwitserse nationaliteit aan[2].

Vanaf 1995 kwam Nkufo een jaar uit voor de Qatarese voetbalclub Al-Arabi, waarmee hij kampioen werd van de Qatari League. Vervolgens keerde hij terug naar Zwitserland en kwam hij tussen 1996 en 2001 met wisselend succes uit voor Yverdon-Sport FC, FC Lausanne-Sport, Grasshopper, FC Lugano, opnieuw Grasshopper en FC Luzern. In deze periode scoorde hij 55 doelpunten in 127 wedstrijden.

Inmiddels was Nkufo in de winter van 2001 van FC Luzern naar 1. FSV Mainz 05 in de Duitse 2. Bundesliga overgegaan. In anderhalf seizoen kwam hij tot twintig doelpunten in 42 wedstrijden, waarmee hij zich in de kijker van Hannover 96 speelde. In de Bundesliga kwam Nkufo echter niet tot scoren en bleef het aantal wedstrijden beperkt tot negen in seizoen 2002/03. Nadat beoogd spits Arco Jochemsen in de voorbereiding van het seizoen 2003/2004 tijdens een oefenwedstrijd tegen Real Zaragoza een ernstige knieblessure opliep moest FC Twente op zoek naar een vervanger. Na een proefwedstrijd kwam FC Twente in augustus 2003 met Hannover overeen Nkufo voor een jaar te huren. In zijn eerste wedstrijd voor FC Twente, op 16 augustus 2003, tegen RBC Roosendaal scoorde hij direct een doelpunt. In december 2003 viel hij op door in acht dagen tijd zowel tegen Feyenoord als Ajax twee keer te scoren. In april 2004 besloot FC Twente de optie tot koop te lichten.[3] Met behulp van externe financiers betaalde de club ongeveer 700.000 euro voor Nkufo en werd de speler een driejarig contract aangeboden. Hoewel hij in vergelijking met zijn contract bij Hannover 96 salaris inleverde, werd het aanbod door Nkufo geaccepteerd. In 2005 werd het contract van Nkufo verbeterd en tot 2009 verlengd en in 2008 met nog eens een jaar tot 2010.

Bij FC Twente was Nkufo zes seizoenen achtereen clubtopscorer in de Eredivisie. Zowel in 2004 als in 2009 was hij met Twente verliezend finalist in het toernooi om de KNVB beker. Vanaf 2006 plaatste Twente zich ieder jaar voor Europees voetbal. Zowel in seizoen 2007/08 als in 2008/09 plaatste Twente zich via een tweede plaats in de Eredivisie voor de voorronde van de Champions League. Vanaf januari 2009 was Nkufo eerste aanvoerder van FC Twente.

In zijn periode bij FC Twente bereikte Nkufo verschillende mijlpalen in de clubhistorie. Tussen 15 december 2007 en 24 januari 2008 scoorde Nkufo in zeven opeenvolgende competitiewedstrijden minstens één doelpunt. Daarmee verbrak hij het clubrecord dat op naam stond van Dick van Dijk, die eind jaren 60 zes wedstrijden op rij doel trof. Nkufo had tussen 26 december 2005 en 22 maart 2009 114 achtereenvolgende basisplaatsen in de Eredivisie. Voorafgaand en na deze periode was hij geschorst. Op 1 maart 2009 scoorde hij in De Grolsch Veste tegen ADO Den Haag zijn 100ste competitiedoelpunt in de Eredivisie, waarmee hij toetrad tot de zogenaamde Club van 100.[4] Op 15 augustus 2009 bereikte hij in een uitwedstrijd tegen ADO Den Haag een nieuwe mijlpaal, door zijn 104e doelpunt voor FC Twente te scoren. Hij passeerde hierdoor Jan Jeuring als clubtopscorer aller tijden in de competitie.[5]. Al snel hierna begonnen de supporters van FC Twente met het inzamelen van geld om een standbeeld voor Nkufo te laten maken[6]. Na 223 wedstrijden te hebben gespeeld voor FC Twente, waarin hij 114 keer wist te scoren, sloot Nkufo op 35-jarige leeftijd zijn periode in Enschede af met het behalen van het landskampioenschap 2009/10.

Begin maart van 2010 liet FC Twente op haar website weten dat Nkufo doorgaat met voetballen na het WK. Hij zal na het toernooi aansluiten bij de Seattle Sounders die uitkomen in de Amerikaanse Major League Soccer.[7] In Seattle scoorde hij vijf doelpunten in elf duels. Bij aanvang van zijn tweede jaar kwamen beide partijen overeen om het contract te ontbinden.[8] Uiteindelijk besloot Nkufo een punt achter zijn carrière te zetten.[1]

Nkufo in actie voor Zwitserland tegen Nederland. Links Giovanni van Bronckhorst, rechts John Heitinga.

Op 2 september 2000 maakte hij met een invalbeurt tegen Rusland zijn debuut voor het Zwitsers nationale team. Tot juni 2002 speelde hij zeven interlands. Na een verschil van mening met bondscoach Jakob Kuhn, die door Nkufo discriminerend selectiegedrag werd verweten, besloot hij te bedanken voor het nationale team.

Vanaf 2007 werd Nkufo weer voor Zwitserland opgeroepen, nadat de problemen tussen hem en Kuhn waren uitgepraat. Zijn rentree maakte hij op 7 september 2007 in een met 2-1 gewonnen interland tegen Nederland.[9] Het EK 2008 in Oostenrijk en Zwitserland miste Nkufo door een in de slotfase van het voetbalseizoen opgelopen peesblessure.[10] Hij maakte deel uit van de Zwitserse selectie op het wereldkampioenschap voetbal 2010.

Interlands van Blaise Nkufo voor  Zwitserland
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
1	02 Sep 2000	Zwitserland – Rusland	0–1	WK-kwalificatie
2	02 Jun 2001	Faeröer – Zwitserland	0–1	WK-kwalificatie
3	06 Jun 2001	Zwitserland – Slovenië	0–1	WK-kwalificatie
4	12 Feb 2002	Cyprus – Zwitserland	1–1	Vriendschappelijk
5	13 Feb 2002	Zwitserland – Hongarije	2–1	Vriendschappelijk
6	27 Mar 2002	Zweden – Zwitserland	1–1	Vriendschappelijk
7	15 May 2002	Zwitserland – Canada	1–3	Vriendschappelijk
8	22 Aug 2007	Zwitserland – Nederland	2–1	Vriendschappelijk
9	07 Sep 2007	Zwitserland – Chili	2–1	Vriendschappelijk
10	11 Sep 2007	Zwitserland – Japan	3–4	Vriendschappelijk
11	13 Oct 2007	Zwitserland – Oostenrijk	3–1	Vriendschappelijk
12	17 Oct 2007	Zwitserland – Verenigde Staten	0–1	Vriendschappelijk
13	20 Nov 2007	Zwitserland – Nigeria	0–1	Vriendschappelijk
14	06 Feb 2008	Engeland – Zwitserland	2–1	Vriendschappelijk
15	26 Mar 2008	Zwitserland – Duitsland	0–4	Vriendschappelijk
16	20 Aug 2008	Zwitserland – Cyprus	4–1	Vriendschappelijk
17	06 Sep 2008	Israël – Zwitserland	2–2	WK-kwalificatie
18	10 Sep 2008	Zwitserland – Luxemburg	1–2	WK-kwalificatie
19	11 Oct 2008	Zwitserland – Letland	2–1	WK-kwalificatie
20	15 Oct 2008	Griekenland – Zwitserland	1–2	WK-kwalificatie
21	19 Nov 2008	Zwitserland – Finland	1–0	Vriendschappelijk
22	11 Feb 2009	Zwitserland – Bulgarije	1–1	Vriendschappelijk
23	28 Mar 2009	Moldavië – Zwitserland	0–2	WK-kwalificatie
24	01 Apr 2009	Zwitserland – Moldavië	2–0	WK-kwalificatie
25	12 Aug 2009	Zwitserland – Italië	0–0	Vriendschappelijk
26	05 Sep 2009	Zwitserland – Griekenland	2–0	WK-kwalificatie
27	09 Sep 2009	Letland – Zwitserland	2–2	WK-kwalificatie
28	10 Oct 2009	Luxemburg – Zwitserland	0–3	WK-kwalificatie
29	14 Oct 2009	Zwitserland – Israël	0–0	WK-kwalificatie
30	01 Jun 2010	Zwitserland – Costa Rica	0–1	Vriendschappelijk
31	05 Jun 2010	Zwitserland – Italië	1–1	Vriendschappelijk
32	16 Jun 2010	Spanje – Zwitserland	0–1	WK-eindronde
33	21 Jun 2010	Chili – Zwitserland	1–0	WK-eindronde
34	25 Jun 2010	Zwitserland – Honduras	0–0	WK-eindronde

Nkufo woonde in zijn tijd bij FC Twente in het Duitse Gronau. Hij is getrouwd en heeft twee kinderen. Zijn vrouw en kinderen emigreerden in 2009 naar Vancouver in Canada. In mei 2010, na afloop van zijn contract bij FC Twente, is Nkufo zijn gezin achterna gegaan.[11]

Zijn jongere broer Yannick, die sinds 2009 bij Yverdon-Sport FC speelt, werd in 2005 afgetest bij FC Twente.