1. FC Kaiserslautern

1. FC Kaiserslautern is een Duitse voetbalclub uit Kaiserslautern, gelegen in de deelstaat Rijnland-Palts. De club is viervoudig landskampioen. Kaiserslautern speelde van 1963 tot 1996 onafgebroken in de Bundesliga en komt tegenwoordig uit in de 3. Liga (2019/20). De club speelt op de Betzenberg in het Fritz Walter Stadion, vernoemd naar de aanvoerder van het Duitse nationale team dat in 1954 de wereldbeker won. In dit stadion werden voor het Wereldkampioenschap voetbal 2006 ook enkele wedstrijden afgewerkt.

1. FC Kaiserslautern
Naam1. Fußball-Club Kaiserslautern e.V.
BijnaamDie roten Teufel
(de rode duivels)
Opgericht2 juni 1900
PlaatsKaiserslautern, Rijnland-Palts
StadionFritz Walter Stadion
Capaciteit49.850
Aantal leden17.466 (03-08-2018)
Voorzitter Wilfried de Buhr
Trainer Boris Schommers, 19-9-2019
(Hoofd)sponsorLayenberger Nutrition Group GmbH
Competitie3. Liga
Websitefck.de
Thuis
Uit
Geldig voor 2019/20
Portaal    Voetbal

Geschiedenis

Vooroorlogse geschiedenis

De club ontstond op 28 mei 1929 door een fusie tussen FV 1900 Kaiserslautern en SV Phönix 1910. De fusieclub nam aanvankelijk de naam FV Phönix Kaiserslautern aan en veranderde deze op 31 juli in de huidige naam. Na twee jaar in de tweede klasse promoveerde de club in 1931 naar de hoogste klasse van de Saarcompetitie. Na een vierde plaats werd de club vicekampioen in 1932/33 achter FK Pirmasens. Hierdoor plaatste de club zich voor de Zuid-Duitse eindronde, waarin ze laatste werden in de groepsfase. Na dit seizoen kwam de NSDAP aan de macht in Duitsland. De competitie werd grondig geherstructureerd en de Gauliga werd ingevoerd als nieuwe hoogste klasse. Kaiserslautern werd ingedeeld in de Gauliga Südwest. Na een middenmootplaats degradeerde de club in 1934/35. In 1937 promoveerde de club weer maar werd meteen terug naar de Bezirksliga verwezen. Terug in de tweede klasse kreeg de club versterking van Fritz Walter, die tot een van de grootste spelers van de club ooit zou uitgroeien, in zijn eerste wedstrijd tegen SV Niederauerbach scoorde hij vier keer. De club werd kampioen en keerde terug in de Gauliga, die nu in twee groepen opgesplitst werd en de club eindigde nu eerste samen met Borussia VfB Neunkirchen. De wedstrijd om de groepswinst werd met 4:1 gewonnen, maar in de finale om de algemene titel moesten ze het onderspit delven voor Kickers Offenbach. Op 14 juli 1940 speelde Walter zijn eerste wedstrijd voor het nationaal elftal tegen Roemenië (uitslag 9:3 en 3 goals van Walter), en werd zo de eerste international van de club. Het volgende seizoen moest de club de titel aan FV 03 Saarbrücken laten. Om oorlogsredenen werd de Gauliga opgesplitst en vanaf 1941 speelde de club in de Gauliga Westmark. Met zes punten voorsprong op FV Metz werd de club meteen autoritair kampioen en plaatste zich voor de eindronde om de Duitse landstitel. Na een overwinning op SV Waldhof 07 verloren ze dan met 9:3 van FC Schalke 04. Noemenswaardig dat seizoen was ook een 26:0 overwinning op FK Pirmasens, dat zich daarop zelfs uit de competitie terugtrok. Walter scoorde hier 13 keer. Vele spelers verlieten de club om zich bij het leger te voegen, wat het volgende jaar resulteerde in een vijfde plaats. In 1943/44 werden ze zelfs laatste. Voor het laatste seizoen zou de club een oorlogsfusie (Kriegsspielgemeinschaft) aangaan met VfR Kaiserslautern en TSG Kaiserslautern, maar de competitie werd nooit gespeeld wegens het nakende einde van de oorlog.

Oberliga

In oktober 1945 kwamen Fritz Walter en zijn broer Ludwig terug uit krijgsgevangenschap in Roemenië. Een aantal spelers uit het eerste elftal waren gesneuveld tijdens de oorlog (Theobald Baumann, Herbert Rasch en Heinrich Schaub). Alle Duitse voetbalclubs werden na het einde van de oorlog ook ontbonden. Onder leiding van Fritz Walter werd 1. FC echter weer heropgericht. De club trainde nu op de Sportanlage auf dem Erbsenberg, de thuishaven van VfR Kaiserslautern. Het eigen terrein Betzenberg was in beslag genomen en heette nu Stade Monsabert, naar een Franse generaal. In de winter van 1945/46 kregen ze het terrein terug. De clubs van de voormalige Gauliga Südwest besloten in december 1945 om de competitie terug op te nemen naar het voorbeeld van de Oberliga Süd, die een maand eerder van start gegaan was. De zogenaamde Oberliga Saar-Pfalz-Hessen startte op 6 januari 1946. De eerste wedstrijd won FCK met 10:0 van SV Phönix 03 Ludwigshafen. Aan het einde van het seizoen eindigde de club tweede achter 1. FC Saarbrücken. Het volgende seizoen heette de competitie Zonenliga en bestond uit twee reeksen. FCK werd glansrijk groepswinnaar en in de finale om de titel maakte de club VfL Konstanz twee keer met de grond gelijk (8:1 en 4:8).

In 1947/48 ging de Oberliga Südwest pas echt van start en vonden er ook opnieuw eindrondes plaats. Er waren nog steeds twee reeksen en FCK won de finale van Fortuna Rastatt en plaatste zich voor de eindronde. Na overwinningen op TSV 1860 München en SpVgg Neuendorf bereikte FCK de finale en verloor deze van 1. FC Nürnberg. Ook het volgende seizoen werd de club groepswinnaar en won de finale tegen Fortuna Freiburg. In de eindronde won de club eerst van FC St. Pauli en verloor dan in de halve finale van Borussia Dortmund. In 1949/50 werd FCK na een nieuwe titel al uitgeschakeld in de kwartfinale door VfB Stuttgart.

Vanaf 1950/51 bestond de Oberliga Südwest nog maar uit één reeks en met zeven punten voorsprong op VfR Wormatia Worms won de club al de vijfde titel op rij. De eindronde werd geherstructureerd en nu in groepsfase beslecht. Enkel op de laatste speeldag, toen de club al zeker was van de groepswinst, werd verloren van Schalke 04. In de finale om de titel werd SC Preußen Münster nipt met 2:1 verslagen en zo kroonde de club zich voor het eerst tot landskampioen.

Standbeeld van de vijf Kaiserslautern-helden die wereldkampioen werden in 1954. Van links naar rechts: Werner Liebrich, Fritz Walter, Werner Kohlmeyer, Horst Eckel, Ottmar Walter.

Na een derde plaats werden ze in 1952/53 opnieuw kampioen van de Oberliga en later ook landskampioen. Een jaar later stond FCK opnieuw in de finale om de titel en kreeg hier nu een pandoering van Hannover 96 dat met 1:5 won. Ondanks deze nederlaag en ook vele protesten in de media selecteerde bondscoach Sepp Herberger vele spelers van FCK voor het WK in Zwitserland. Met Fritz Walter, Ottmar Walter, Werner Liebrich, Horst Eckel en Werner Kohlmeyer telde het nationaal elftal vijf spelers van FCK. Zijn team bereikte de finale, die de geschiedenis inging als das Wunder von Bern, en won voor Duitsland de eerste wereldtitel. De club ging verder op zijn elan en speelde een jaar later de derde opeenvolgende titelfinale, maar verloor nu tegen Rot-Weiss Essen. De volgende twee seizoenen won de club nog de Oberliga, maar werd in de groepsfase van de eindronde steeds derde.

Na een vicetitel in 1957/58 mocht de club wel nog naar de eindronde, maar werd nu in de voorronde uitgeschakeld door 1. FC Köln. De volgende jaren domineerden FK Pirmasens, Borussia VfB Neunkirchen en 1. FC Saarbrücken de competitie. In 1961 bereikte de club wel de finale van de DFB-Pokal, die verloren werd van Werder Bremen. In het laatste Oberligaseizoen werd de club wel kampioen. De timing kon niet beter zijn want na dit jaar werd de Bundesliga ingevoerd en omdat de Oberliga Südwest zwakker werd bevonden dan de Oberliga Nord, Süd en West kregen ze slechts twee startplaatsen.

Bundesliga

Na drie middelmatige seizoenen ging de club goed van start in 1966/67, toen ze na vijf speeldagen aan de leiding stonden. Aan het einde van het seizoen werd de club vijfde. De volgende jaren eindigde de club weer in de middenmoot en vocht zelfs tegen degradatie. In 1972 speelde de club opnieuw de bekerfinale en verloor deze met 0:5 van Schalke 04. De club mocht later dat jaar wel voor het eerst Europa in. Stoke City won met 3:1 en leek de droom al vroeg te stoppen, maar bij de terugwedstrijd werd het 4:0. De club overleefde nog twee rondes en stond in de kwartfinale tegen landgenoot Borussia Mönchengladbach, waar ze een 7:1 pandoering van kregen en uitgeschakeld werden. De volgende jaren draaide de club in de subtop mee. Op 20 oktober 1973 speelde de club een van zijn beroemdste wedstrijden. Tegen Bayern München stond het na 57 minuten 1:4, maar de wervelende spelers van FCK draaiden de situatie nog om en slaagden erin om met 7:4 te winnen. In 1978/79 werden ze voor het eerst derde en bereikte een jaar later opnieuw de kwartfinale van de UEFA Cup, waar ze ook nu weer door een Duitse ploeg gestopt werden (Bayern München). Ook de volgende jaren bleef de club in de topvier meedraaien. In 1981 betaalde de club met de transfer van Norbert Eilenfeldt voor het eerst meer dan een miljoen mark voor een speler en in de UEFA Cup van 1981/82 werd onder andere Real Madrid met 5:0 verslagen en bereikte 1. FC Kaiserslautern voor het eerst de halve finale, die van IFK Göteborg verloren werd. Vanaf 1984 gingen de noteringen echter achteruit en in 1988 lonkte de degradatie. De volgende jaren ging het echter weer iets beter en in 1990 won de club voor het eerst de beker. In de finale was de ploeg van trainer Karl-Heinz Feldkamp met 3-2 te sterk voor Werder Bremen. De doelpunten kwamen op naam van Bruno Labbadia (2) en Stefan Kuntz.

Een jaar later werd de club verrassend nog eens kampioen, Stefan Kuntz werd gekozen tot Duits voetballer van het jaar en het hele elftal werd tot sportteam van het jaar uitgeroepen in Duitsland. Na twee subtopplaatsen werd de club in 1993/94 vicekampioen achter Bayern München. Nadat het volgende seizoen ook nog de vierde plaats behaald werd verlieten Stefan Kuntz en Ciriaco Sforza de club, wat een aderlating voor de club bleek te zijn die het hele seizoen tegen degradatie streed. Op de laatste speeldag kwam het erop aan te winnen tegen rechtstreekse concurrent Bayer 04 Leverkusen, maar het eindigde in een gelijkspel. De club degradeerde voor het eerst uit de Bundesliga. Nauwelijks een week later won de club wel voor de tweede keer de Duitse beker.

Otto Rehhagel werd trainer van de club, waarvan de kern grotendeels samen gebleven was. In de Europese beker werd de club meteen door Rode Ster Belgrado verslagen en ook in de DFB-Pokal verloor Kaiserslautern meteen van derdeklasser SpVgg Greuther Fürth, maar in de competitie liep alles op rolletjes en de club werd soeverein kampioen. Op de laatste speeldag werd met 7:6 gewonnen van SV Meppen, de doelpuntenrijkste wedstrijd uit de geschiedenis van de 2. Bundesliga.

Bij de terugkeer in de Bundesliga versloeg Kaiserslautern op de eerste speeldag Bayern München en de Rekordmeister zou het hele seizoen achter FCK aan lopen. Vanaf de vierde speeldag kwam de club alleen aan de leiding en gaf deze plaats niet meer af. De club verloor net als in het voorgaande seizoen slechts vier wedstrijden. Het volgende seizoen bereikten ze de kwartfinale van de Champions League, waarin ze van Bayern München verloren en in de competitie eindigde FCK vijfde. Ook het volgende seizoen werd de club vijfde. Bij een slechte seizoensstart in 2000/01 werd Rehhagel aan de kant gezet. De club maakte het seizoen wel nog goed door achtste te eindigden en de halve finale van de UEFA Cup te halen, waarin ze verloren van Deportivo Alavés. Het volgende seizoen begon de club met een zegereeks van 7 wedstrijden op rij, wat een record was, maar aan het einde van het seizoen werden ze pas zevende.

Degradatie

In 2003 kwam de club in financiële problemen. De nieuwe voorzitter, René C. Jäggi, kon een faillissement net voorkomen. Degradatie leek vast te staan, maar met de hulp van trainer Eric Gerets kon Kaiserslautern ze zich redden. In 2006 degradeerde de club alsnog. Dit was de tweede keer in de geschiedenis. In het seizoen 2007/08 stond de club stond bijna het hele seizoen op een degradatieplaats. Op de laatste speeldag won de club echter met 3:0 van de nummer twee in de stand, 1. FC Köln, en kon zo lijfsbehoud verzekeren.

Na de titel in 2010 promoveerde de club weer naar de Bundesliga. Kaiserslautern werd in het eerste seizoen zevende, maar in het tweede seizoen volgde een nieuwe degradatie. In het seizoen 2012/13 liep de club nipt promotie mis. In de play-offs om promotie/degradatie, over twee duels, verloor de club van TSG Hoffenheim (2-5). Na enkele seizoenen in de subtop van de 2. Liga zakt Kaiserslautern verder weg. In het seizoen 2017/18 eindigt de club als laatste in de competitie. Dat betekent rechtstreekse degradatie naar de 3. Liga.

Beroemde oud-spelers van de club zijn onder anderen Fritz Walter, Andreas Brehme, Michael Ballack, Mario Basler en Miroslav Klose.

Erelijst

1951, 1953, 1991, 1998
1997, 2010
1990, 1996
1991
1997
1947, 1948, 1949, 1950, 1951, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1963
1942
  • Südwestpokal
1979, 1997, 2019

Eindklasseringen vanaf 1964 (grafiek)

12
13
15
5
16
15
10
8
7
9
6
13
7
13
8
3
4
4
4
6
12
11
11
7
14
9
12
1
5
8
2
4
16
1
1
5
5
8
7
14
13
12
16
6
13
7
1
7
18
3
4
4
10
13
18
9
6465666768697071727374757677787980818283848586878889909192939495969798990001020304050607080910111213141516171819
Bundesliga
2.Bundesliga/Niv.-II
3. Liga/Niv. III
Regionalliga/Niv. IV
Oberliga/Niv. V
LigaSeizoen 1963/64 t/m 1973/74Seizoen 1974/75 t/m 1993/94Seizoen 1994/95 t/m 2007/08Seizoen 2008/09 tot hedenOpmerking
BundesligaNiveau INiveau INiveau INiveau I
2. Bundesliga--Niveau IINiveau IINiveau II
3. Liga------Niveau III
RegionalligaNiveau II--Niveau IIINiveau IV
Oberliga--Niveau III *Niveau IVNiveau V* vanaf 1978/79

Eindklasseringen

Seizoen NiveauDivisieDuelsWinstGelijkVerliesDoelsaldoPuntenTopscorerDFB Pokal
1995–9617I1. Bundesliga347111643–6832 Pavel Kuka (10)
1996–971II2. Bundesliga341911474–2868 Pavel Kuka (14)1e ronde
1997–98I1. Bundesliga341911463–3968 Olaf Marschall (21)8e finale
1998–995I1. Bundesliga341761151–4757 Olaf Marschall (12)2e ronde
1999–005I1. Bundesliga341551454–5950 Youri Djorkaeff (12)2e ronde
2000–018I1. Bundesliga341551449–5450 Miroslav Klose / Vratislav Lokvenc (9)2e ronde
2001–027I1. Bundesliga341751262–5356 Miroslav Klose (16)kwartfinale
2002–0314I1. Bundesliga3410101440–4240 Miroslav Klose (9)Finale
2003–0415I1. Bundesliga341161739–6236 Miroslav Klose (10)1e ronde
2004–0512I1. Bundesliga341261643–5242 Ioannis Amanatides / Feridoon Zandi / Halil Altintop (6)2e ronde
2005–0616I1. Bundesliga34891747–7133 Halil Altintop (20)8e finale
2006–076II2. Bundesliga341314748–3453 Noureddin Daham / Tamas Hajnal (7)2e ronde
2007–0813II2. Bundesliga349121337–3739 Josh Simpson (6)2e ronde
2008–097II2. Bundesliga341571253–4852 Erik Jendrisek (14)1e ronde
2009–101II2. Bundesliga341910556–2867 Erik Jendrisek (15)8e finale
2010–117I1. Bundesliga341271448–5146 Srdjan Lakic (16)kwartfinale
2011–1218I1. Bundesliga344111924–5423 Itay Schechter / Pierre de Wit (3)8e finale
2012–133II2. Bundesliga341513655–3358[1] Mohamadou Idrissou (17)2e ronde
2013–144II2. Bundesliga341591055–3954 Simon Zoller / Mohamadou Idrissou (13)halve finale
2014–154II2. Bundesliga341414645–3156 Srdjan Lakic / Alexander Ring / Philip Hofmann (6)8e finale
2015–1610II2. Bundesliga341291349–4745 Kacper Przybylko / Ruben Jenssen2e ronde
2016–1713II2. Bundesliga3410111329–3341 Jacques Zoua / Osayamen Osawe (6)1e ronde
2017–1818II2. Bundesliga34981742–5535 Sebastian Andersson (12)2e ronde
2018–199III3. Liga3813121349-5151 Christian Kühlwetter (12)1e ronde
2019–20III3. Liga8e finale

FC Kaiserslautern in Europa

FC Kaiserslautern speelt sinds 1972 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

1998/99
1991/92
-
1990/91, 1996/97
1972/73, 1976/77, 1979/80, 1980/81, 1981/82, 1982/83, 1983/84, 1992/93, 1994/95, 1995/96, 1999/00, 2000/01, 2003/04
2002

Bekende (oud-)spelers


Internationals

De navolgende voetballers kwamen als speler van 1. FC Kaiserslautern uit voor een vertegenwoordigend Europees A-elftal. Tot op heden[2] is Fritz Walter degene met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam als speler van 1. FC Kaiserslautern in totaal 61 keer uit voor het (West-)Duitse nationale elftal.

Naam Van Tot Totaal Nationaal elftal
Marco Engelhardt16.12.200421.06.20053 Duitsland
Ruben Yttergård Jenssen06.09.201309.09.20149 Noorwegen
Werner Kohlmeyer17.06.195130.03.195522 West-Duitsland
Michael Mifsud15.08.200110.09.200320 Malta
Aleksander Knavs15.08.200128.04.200421 Slovenië
Miroslav Klose24.03.200123.06.200440 Duitsland
Tomasz Kłos07.10.200011.06.200320 Polen
Igli Tare18.08.199902.09.20007 Albanië
Aki Riihilahti16.08.200611.10.20063 Finland
Werner Liebrich17.06.195121.11.195616 West-Duitsland
Lárus Guðmundsson23.09.198728.10.19872 IJsland
Jürgen Groh26.05.197926.05.19791 West-Duitsland
Co Prins07.04.196507.04.19651 Nederland
Dario Damjanović12.08.200912.08.20091 Bosnië en Herzegovina
Erik Jendrišek11.10.200828.06.201018 Slowakije
Bjarne Goldbæk09.04.199102.06.19937 Denemarken
Adam Nemec09.02.201109.02.20111 Slowakije
Jeff Strasser08.09.199917.04.200219 Luxemburg
Klaus Toppmöller22.05.197601.04.19793 West-Duitsland
Ariel Borysiuk15.08.201204.06.20136 Polen
Halil Altıntop30.03.200504.06.200611 Turkije
Jörgen Pettersson18.08.199915.06.20007 Zweden
Seppl Pirrung20.11.197422.12.19742 West-Duitsland
Kostas Fortounis29.02.201214.08.201312 Griekenland
Olaf Marschall12.10.199428.07.199913 Duitsland
Albert Bunjaku05.03.201425.05.20143 Kosovo
Miroslav Kadlec26.09.199008.06.199739 Tsjechië
Tamás Hajnal24.03.200706.06.20074 Hongarije
Stefan Kuntz18.12.199323.06.199511 Duitsland
Maurice Deville09.10.201415.11.20143 Luxemburg
Pavel Kuka23.02.199425.03.199840 Tsjechië
Iliyan Mitsanski11.08.201011.09.20124 Bulgarije
Marco Reich09.02.199909.02.19991 Duitsland
Franco Foda12.12.198716.12.19872 West-Duitsland
Jan Morávek29.03.201129.03.20111 Tsjechië
Adam Hloušek25.03.201129.03.20112 Tsjechië
Hans-Peter Briegel17.10.197920.06.198453 West-Duitsland
Andreas Brehme15.02.198410.07.199440 Duitsland
Ervin Skela17.08.200522.03.20066 Albanië
Jan Eriksson15.04.199312.06.199411 Zweden
Giannis Amanatidis09.02.200522.06.20054 Griekenland
Athanasios Petsos10.08.201110.08.20111 Griekenland
Stefan Majewski26.03.198616.06.19866 Polen
Alexander Ring14.08.201314.10.201412 Finland
Mariyan Hristov10.03.199822.06.200436 Bulgarije
Balázs Borbély01.03.200628.03.20075 Slowakije
János Hrutka25.03.199803.06.200022 Hongarije
Benno Magnusson09.06.197423.06.19743 Zweden
Thomas Allofs16.10.198516.10.19851 West-Duitsland
Ciri Sforza11.08.199326.04.200039 Zwitserland
Leon Jessen07.09.201012.10.20102 Denemarken
Nenad Bjelica28.02.200117.06.20049 Kroatië
Murat Yakin16.08.200016.08.20001 Zwitserland
Jürgen Macho09.02.200502.06.200710 Oostenrijk
Esben Hansen12.09.200712.09.20071 Denemarken
Mika Nurmela20.08.200308.06.200521 Finland
Horst Eckel09.11.195219.11.195832 West-Duitsland
Itay Shechter10.08.201115.08.20126 Israël
Piotr Nowak17.08.199417.08.19941 Polen
Gil Vermouth11.10.201116.10.20125 Israël
Jon Inge Høiland01.03.200601.06.20063 Noorwegen
Erwin Hoffer11.08.201007.06.20118 Oostenrijk
Wolfram Wuttke15.10.198617.06.19884 West-Duitsland
Benny Wendt17.08.197704.10.197811 Zweden
Kamil Kosowski20.08.200304.06.200519 Polen
Thomas Ritter13.10.199313.10.19931 Duitsland
Ronnie Hellström04.09.197410.09.198033 Zweden
Fritz Walter14.07.194024.06.195861 West-Duitsland
Vratislav Lokvenc02.09.200023.06.200429 Tsjechië
Karl Schmidt25.09.195520.11.19579 West-Duitsland
Michael Schjønberg09.10.199621.06.200027 Denemarken
Ottmar Walter22.11.195026.05.195621 West-Duitsland
Martin Wagner16.12.199212.10.19946 Duitsland
Youri Djorkaeff04.09.199911.06.200228 Frankrijk
Michael Ballack28.04.199928.04.19991 Duitsland
Slobodan Komljenović01.09.199925.06.20008 Joegoslavië
Ivo Iličević12.10.201010.08.20114 Kroatië
Roland Sandberg29.09.197316.06.197623 Zweden
Rüfət Dadaşov01.02.201327.05.201412 Azerbeidzjan
Enis Alushi05.03.201425.05.20143 Kosovo
Mateusz Klich05.06.201107.09.201410 Polen

Trainer-coaches

Van Tot Naam D W G V
16.09.201330.06.2016 Runjaic, Kosta Kosta Runjaic
30.08.201315.09.2013 Schäfer, Oliver Oliver Schäfer
01.07.201229.08.2013 Foda, Franco Franco Foda
22.03.201230.06.2012 Balakov, Krassimir Krassimir Balakov
01.07.200919.03.2012 Kurz, Marco Marco Kurz
05.05.200930.06.2009 Schwartz, Alois Alois Schwartz
13.02.200804.05.2009 Šašić, Milan Milan Šašić
09.02.200812.02.2008 Schwartz, Alois Alois Schwartz
01.07.200708.02.2008 Rekdal, Kjetil Kjetil Rekdal
12.04.200730.06.2007 Funkel, Wolfgang Wolfgang Funkel
21.11.200511.04.2007 Wolf, Wolfgang Wolfgang Wolf
01.07.200519.11.2005 Henke, Michael Michael Henke
06.04.200530.06.2005 Moser, Hans-Werner Hans-Werner Moser
03.02.200405.04.2005 Jara, Kurt Kurt Jara
04.09.200202.02.2004 Gerets, Eric Eric Gerets
26.08.200204.09.2002 Emig, Karl-Heinz Karl-Heinz Emig
06.10.200026.08.2002 Brehme, Andreas Andreas Brehme
01.07.199601.10.2000 Rehhagel, Otto Otto Rehhagel
27.03.199630.06.1996 Krautzun, Eckhard Eckhard Krautzun
01.07.199323.03.1996 Rausch, Friedel Friedel Rausch
01.07.199230.06.1993 Zobel, Rainer Rainer Zobel
28.02.199030.06.1992 Feldkamp, Karl-Heinz Karl-Heinz Feldkamp
01.07.198925.02.1990 Roggensack, Gerd Gerd Roggensack
12.11.198730.06.1989 Stabel, Josef Josef Stabel
01.07.198511.11.1987 Bongartz, Hannes Hannes Bongartz
02.11.198330.06.1985 Krafft, Manfred Manfred Krafft
27.10.198301.11.1983 Diehl, Ernst Ernst Diehl
01.07.198326.10.1983 Weise, Dietrich Dietrich Weise
22.03.198330.06.1983 Diehl, Ernst Ernst Diehl
01.07.198221.03.1983 Kröner, Rudolf Rudolf Kröner
01.07.197830.06.1982 Feldkamp, Karl-Heinz Karl-Heinz Feldkamp
01.07.197330.06.1978 Ribbeck, Erich Erich Ribbeck192853275
11.03.197130.06.1973 Weise, Dietrich Dietrich Weise
01.07.196909.03.1971 Lóránt, Gyula Gyula Lóránt
07.05.196930.06.1969 Weise, Dietrich Dietrich Weise
05.03.196806.05.1969 Piechaczek, Egon Egon Piechaczek
01.07.196704.03.1968 Knefler, Otto Otto Knefler
01.07.196530.06.1967 Lóránt, Gyula Gyula Lóránt
24.02.196430.06.1965 Liebrich, Werner Werner Liebrich
01.07.196123.02.1964 Brocker, Günter Günter Brocker
01.07.195030.06.1961 Schneider, Richard Richard Schneider
17.10.194930.06.1950 Krügel, Kuno Kuno Krügel
01.07.192930.06.1930 Schwab, Otto Otto Schwab
01.07.192130.06.1922 Konya, Franz Franz Konya
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.