SpVgg Greuther Fürth

SpVgg Fürth werd in 1903 opgericht als voetbalafdeling binnen turnvereniging TV Fürth 1860. Omdat de voetballers vonden dat ze niet genoeg steun kregen van de moedervereniging besloten ze om zelfstandig te worden in 1906. De club ging in de Noord-Beierse competitie spelen, die de eerste jaren door 1. FC Nürnberg gedomineerd werd, dat lange tijd zou wedijveren met Fürth om de heerschappij in de regio. Vanaf 1909 speelde Fürth in de Ostkreis-competitie. In 1912 werd de club daar voor het eerst kampioen en plaatste zich voor de finalegroep van de Zuid-Duitse eindronde en werd daar derde. Het volgende seizoen werd Fürth zelfs ongeslagen kampioen maar moest het in de eindronde afleggen tegen de drie andere deelnemers.

In 1913/14 werd SpVgg Fürth voor het eerst gekroond tot Zuid-Duits kampioen en plaatste zich zo voor de eindronde om de landstitel. De club versloeg Prussia-Samland Königsberg en Berliner BC 03 en plaatste zich voor de finale in Maagdenburg. Tegenstander was het grote VfB Leipzig. Na negentig minuten stond het 1:1 waardoor er een verlenging kwam waar Fürth op voorsprong kwam maar Leipzig ook weer langszij kwam. Na 120 minuten werd volgens de toenmalige regels telkens een verlenging van 10 minuten gespeeld tot een goal viel. In de 153ste minuut scoorde Karl Franz het verlossende doelpunt waardoor Fürth na een ellenlange thriller de eerste landstitel binnen haalde.

Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd er regionaal nog wel gevoetbald op twee seizoenen na, maar de club kon geen titel meer behalen, behalve in het korte lenteseizoen van 1918/19. In het eerste officiële naoorlogse kampioenschap werd de club vicekampioen achter Nürnberg. Ondanks het feit dat de club zich sportief niet plaatste voor de nationale eindronde was de club hier wel voor geplaatst als titelverdediger. Fürth versloeg VfTUR München-Gladbach en Vereinigte Breslauer Sportfreunde en plaatste zich voor de finale tegen aartsrivaal Nürnberg en verloor nu met 2:0.

Het volgende seizoen werd SpVgg Fürth opnieuw tweede in de reguliere competitie en was vroegtijdig uitgeschakeld. Hierna ging de Noord-Beierse competitie samen met de Zuid-Beierse competitie en werd zo de Beierse competitie. Deze competitie bestond in het eerste seizoen uit vier reeksen. SpVgg Fürth werd overtuigend groepswinnaar en versloeg in de Noord-Beierse finale ook Nürnberg. In de finale tegen de Zuid-Beierse winnaar FC Wacker München verloor de club eerst met 3:2 en won dan met 1:0. Omdat doelsaldo of uitdoelpunten nog niet telden kwam er een derde wedstrijd die Wacker wist te winnen.

Het volgende seizoen werden de twee Noord-Beierse reeksen samengevoegd en opnieuw haalde Fürth het op Nürnberg. In de finale om de algemene titel veegde de club de vloer aan met FC Bayern München en ging naar de Zuid-Duitse eindronde. De vijf kampioenen speelden de eindronde in groepsfase en Fürth werd ook Zuid-Duits kampioen, waardoor ze zich plaatsten voor de eindronde om de landstitel. De club versloeg Vereinigte Breslauer Sportfreunde met 4:0 en verloor dan in de halve finale van SC Union 06 Oberschöneweide met 2:1.

Vanaf 1923 was er nog maar één reeks met acht clubs voor heel Beieren en Fürth werd tweede achter Nürnberg. Echter had de club de Zuid-Duitse beker gewonnen waardoor ze opgenomen werden in de eindronde, waar ze het opnieuw moesten afleggen tegen Nürnberg. In 1924/25 werd de club tweede. Bij de meeste Duitse voetbalbonden mocht vanaf dit jaar ook de vicekampioen naar de eindronde omdat nu meer teams per bond naar de nationale eindronde mochten, maar de Zuid-Duitse bond paste deze regel nog niet toe waardoor het seizoen voor Fürth vroegtijdig afgelopen was. In 1925/26 werd de club derde, maar mocht nu wel naar de eindronde als Zuid-Duits bekerwinnaar. De club werd tweede achter Bayern München en ging door naar de nationale eindronde. Fürth versloeg FC Viktoria Forst met 5:0, Breslauer SC 08 met 4:0 en Kieler SVgg Holstein 1900 met 3:1. In de finale nam de club het op tegen Hertha BSC en won met 4:1, waardoor ze de tweede titel binnen haalden.

Ook het volgende seizoen kwalificeerde SpVgg Fürth zich voor de eindronde als bekerwinnaar en werd weer tweede waardoor de club ook in de nationale eindronde mocht aantreden. Vereinigte Breslauer Sportfreunde werd verslagen met 1:3, FC Schönberger Kickers 1900 Berlin met 9:0 en dan nam Hertha BSC weerwraak voor de verloren finale van het voorgaande jaar door met 2:1 te winnen. Na dit seizoen werd de Noord-Beierse competitie heringevoerd, die de club meteen won. In de Zuid-Duitse eindronde werd de club echter pas derde en was uitgeschakeld. In 1928/29 eindigde de club samen met Nürnberg eerste en verloor de wedstrijd om de titel. In de eindronde werd de club groespwinnaar en won tegen FSV 1899 Frankfurt het derde ticket voor de nationale eindronde en versloeg Düsseldorfer TSV Fortuna 1895 met 5:1, Hamburger SV met 0:2 en Breslauer SC 08 met 6:1. In de finale versloeg de club Hertha met 3:2 en werd opnieuw landskampioen.

Fürth won opnieuw de Noord-Beierse titel en werd tweede in de eindronde en ging andermaal naar de nationale eindronde, waar ze Berliner Tennis Club Borussia met 4:1 versloegen en dan zelf na verlengingen verslagen werden door Dresdner SC met 5:4. In 1930/31 werd zowel de Noord-Beierse als de Zuid-Duitse titel binnen gehaald. In de eindronde versloeg Fürth SpVgg 1899 Leipzig met 0:3 en verloor dan met 3:1 van Hertha BSC. De volgende twee seizoenen werd de club telkens vicekampioen achter Nürnberg. Het eerste seizoen werd de club in de Zuid-Duitse uitgeschakeld, het tweede seizoen maakten ze nog kans op de eindronde, maar verloor het ticket uiteindelijk aan Eintracht Frankfurt.

In 1933 kwam de NSDAP aan de macht in Duitsland en zij herstructureerden de competitie. De Zuid-Duitse bond en zijn competities werden afgeschaft en de club ging nu in de Gauliga Bayern spelen, een equivalent van de vroegere Beierse competitie. Na een middelmatige start in het eerste seizoen werd de club in 1934/35 kampioen. De nationale eindronde was ook geherstructureerd en werd nu in groepsfase gespeeld. In een groep met VfB Stuttgart, FC Hanau 93 en 1. SV Jena werd de club tweede en was uitgeschakeld. Het volgende seizoen werd de club nog tweede en gleed dan naar de middenmoot en werd pas in 1941/42 nog eens tweede, toen achter 1. FC Schweinfurt 05. De volgende seizoenen waren weer middelmatig. Het laatste seizoen voor het einde van de oorlog werd niet voltooid, maar de club stond wel aan de leiding toen deze afgebroken werd.

Na de Tweede Wereldoorlog ging de club in de nieuwe Oberliga Süd spelen die als een van de vijf hoogste klassen in Duitsland ging fungeren. De club werd nu een middenmoter. In 1947/48 werd de club vijftiende op twintig clubs, maar omdat de competitie herleid werd naar zestien clubs degradeerde Fürth voor het eerst in zijn bestaan naar de tweede klasse. De club promoveerde echter meteen weer en maakte een comeback van jewelste door met grote voorsprong de titel binnen te halen. De club mocht opnieuw naar de nationale eindronde en versloeg STV Horst-Emscher en FC St. Pauli alvorens uitgeschakeld te worden door VfB Stuttgart. Het volgende seizoen werd de club vicekampioen achter eeuwige rivaal Nürnberg en plaatste zich voor de eindronde, die nu in groepsfase gespeeld werd. In een groep met 1. FC Kaiserslautern, FC Schalke 04en FC St. Pauli werd de club derde. Twee jaar later werd de club nog derde in de competitie, maar eindigde daarbuiten voornamelijk in de middenmoot.

In 1963 werd de Bundesliga ingevoerd als hoogste klasse, voor het eerst bestond deze nog maar uit één reeks. Door een negende plaats kwalificeerde Fürth zich hier niet voor en ging nu in de Regionalliga spelen. Op één seizoen na eingide de club telkens in de top tien, maar kwam niet in aanmerking voor promotie. Na de invoering van de 2. Bundesliga in 1974 ging de club daar spelen en eindigde de rest van de jaren zeventig in de betere middenmoot. Na de samenvoeging van beide reeksen begin jaren tachtig ging het steeds meer bergaf tot een degradatie volgde in 1983. Na drie seizoenen subtop degradeerde de club in 1987. Na drie derde plaatsen op rij werd de club in 1991 kampioen en promoveerde opnieuw. Een jaar eerder maakte de club nog ophef door als vierdeklasser de Bundesligaclub Borussia Dortmund uit te schakelen in de Duitse beker. Bij de terugkeer in de Oberliga Bayern draaide de club meteen aan de top mee en na de herinvoering van de Regionalliga in 1994 bleef de club actief op het derde niveau.

In 1996 fuseerde de club met TSV Vestenbergsgreuth en nam zo de huidige naam aan. Het volgende seizoen eindigde de club tweede in de Regionalliga en konden zo promoveren naar de 2. Bundesliga. De club eindigde elk jaar in de eerste tabelhelft, behalve in 2010. De club werd vijf keer vijfde. In 2012 werd de club kampioen en promoveerde zo voor het eerst naar de Bundesliga. Echter degradeerde het na 1 seizoen alweer naar de 2. Bundesliga.