tolk

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • tolk
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Nederduits, in de betekenis van ‘mondeling vertaler’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord tolk tolken
verkleinwoord tolkje tolkjes

Zelfstandig naamwoord

tolk m

  1. (beroep) een persoon die gesproken tekst (meteen) vertaalt naar gesproken tekst in een andere taal
    • Ik wil graag als tolk voor uw bedrijf werken. 
Hyperoniemen
Vertalingen
    1. een persoon die gesproken tekst (meteen) vertaalt naar gesproken tekst in een andere taal   

Werkwoord
vervoeging van
tolken

tolk

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tolken
    • Ik tolk. 
  2. gebiedende wijs van tolken
    • Tolk! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tolken
    • Tolk je? 

Gangbaarheid
  • Het woord tolk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "tolk" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /tɔlk/
Woordafbreking
  • tolk
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse woord tulkr.

Zelfstandig naamwoord

tolk m

  1. (taalkunde) tolk
  1. «Jeg har fått melding om at både han og tolken er i god behold.»
    Ik heb een bericht ontvangen dat zowel hij als de tolk in goede conditie zijn.
  2. spreker, woordvoerder
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   tolk     tolken     tolker     tolkene  
genitief   tolks     tolkens     tolkers     tolkenes  
Synoniemen
  • [1] translatør
Afgeleide begrippen
  • [1] døvetolk, tolketjeneste


Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /tɔlk/
Woordafbreking
  • tolk
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse woord tulkr.

Zelfstandig naamwoord

tolk m

  1. (taalkunde) tolk
  2. spreker, woordvoerder
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   tolk     tolken     tolkar     tolkane  
genitief                
Synoniemen
  • [1] translatør
Afgeleide begrippen
  • [1] dauvetolk, tolketeneste
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.