schoffel

Een schoffel

Nederlands

Uitspraak

Geluid: schoffel (hulp, bestand)
IPA:
- (Noord-Nederland): /ˈsχɔfəɫ/, /ˈsχɔfɔɫ/
- (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈsxɔfəl/

Woordafbreking

schof·fel

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘tuingereedschap’ voor het eerst aangetroffen in 1651 [1]
afgeleid van het sterke werkwoord schuiven met het achtervoegsel -el [2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schoffel	schoffels
verkleinwoord	schoffeltje	schoffeltjes

Zelfstandig naamwoord

schoffel v/m

(gereedschap) een horizontaal liggend scherp geslepen mes van staal dat bevestigd is aan een houten steel

- Omdat hij een hekel had aan wieden gebruikte hij zo veel mogelijk de schoffel.

Hyperoniemen

tuingereedschap, mes

Afgeleide begrippen

schoffelen

Verwante begrippen

hak, hark, riek, spa, spade

Vertalingen

1. een horizontaal liggend scherp geslepen mes van staal dat bevestigd is aan een houten steel

Duits: Stoßhacke ^(de) v, Hacke ^(de)
Oudhoogduits: burissa v, bursa v
Engels: weeder ^(en)

Frans: binette ^(fr) v
Sloveens: motika ^(sl)
Spaans: escardillo ^(es) m, sacho ^(es) m

Werkwoord

vervoeging van
schoffelen

schoffel

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schoffelen
- Ik schoffel.
gebiedende wijs van schoffelen
- Schoffel!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schoffelen
- Schoffel je?

Gangbaarheid

Het woord schoffel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'schoffel' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.