resonantie

Nederlands

Uitspraak

Geluid: resonantie (hulp, bestand)

Woordafbreking

re·so·nan·tie

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘het meetrillen’ voor het eerst aangetroffen in 1502 [1]
Afgeleid van resoneren met het achtervoegsel -antie

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	resonantie	resonanties
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

resonantie v

weergalm, weerklank
(elektronica) (natuurkunde) (elektrotechniek) trilling op de eigenfrequentie

- het afstemmen op een zender bij een kristalontvanger gebeurt met een afstemkring die in resonantie is met de zendfrequentie

Synoniemen

weerklank

Hyponiemen

bioresonantie, elektronspinresonantie, ferroresonantie, kernspinresonantie, snaarresonantie, stemresonantie, elektrische resonantie

Afgeleide begrippen

resonantiebodem, resonantiefrequentie, resonantieholte, resonantiekring, resonantiesnaar, resonantietoon, resonantieverschijnselen

Verwante begrippen

[2] afstemmen, bandbreedte, eigenfrequentie, eigentrilling, filter, harmonische, Helmholtz resonator, klankholte, RLC-circuit

Vertalingen

1.

Gangbaarheid

Het woord resonantie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'resonantie' herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"resonantie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.