klankholte
Nederlands
Woordafbreking
- klank·hol·te
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van klank en holte
Zelfstandig naamwoord
klankholte v/m
- (muziek) een met lucht gevulde holte van een muziekinstrument die de klank versterkt door de resonantie die er in kan optreden
- Bij een fluit is de klankholte een buis, bij een gitaar een klankkast van een bijzondere vorm.
Gangbaarheid
- Het woord 'klankholte' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.