perfectum

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • per·fec·tum
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘voltooid tegenwoordige tijd’ voor het eerst aangetroffen in 1638 [1]
  • van het Latijn [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord perfectum perfecta
perfectums
verkleinwoord perfectumpje perfectumpjes

Zelfstandig naamwoord

perfectum o

  1. (taalkunde) voltooid tegenwoordige tijd
    • Een werkwoord in het perfectum. 

Gangbaarheid
  • Het woord perfectum staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
64 %van de Nederlanders;
79 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "perfectum" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. perfectum op website: Etymologiebank.nl


Latijn

Zelfstandig naamwoord

perfectum o

  1. (grammatica) vorm van het werkwoord die in het Latijn zowel de actieve als passieve voltooid tegenwoordige tijd aangeeft
    amavit = hij heeft bemind
Verwante begrippen
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief perfectum perfecta
genitief perfectī perfectōrum
datief perfectō perfectīs
accusatief perfectum perfecta
vocatief perfectum perfecta
ablatief perfectō perfectīs

Meer informatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.