ontzetten

Nederlands

Uitspraak

Geluid: ontzetten (hulp, bestand)

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
ontzetten	ontzettend
ontzet	ontzet
ontzetting

Woordafbreking

ont·zet·ten

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘verbijsteren’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
Afgeleid van zetten met het voorvoegsel ont-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontzetten	ontzette	ontzet
zwak -t	volledig

Werkwoord

ontzetten

overgankelijk (militair) het opheffen van een belegering

- Zij wisten de stad eindelijk te ontzetten.
hevig doen schrikken
de genoemde waardigheid, functie etc. ontnemen

Synoniemen

[2] verbijsteren, onthutsen, ontstellen
[3] ontslaan, royeren, afzetten

Afgeleide begrippen

ontzetbaar, ontzetter, ontzetting

Vertalingen

2. hevig doen schrikken

Engels: alarm ^(en), appal ^(en), appall ^(en)

Spaans: consternar ^(es)

3. de genoemde waardigheid...

Engels: discharge ^(en), dismay ^(en), dismiss ^(en), fire ^(en), sack ^(en)

Spaans: destituir ^(es)

Werkwoord

vervoeging van
ontzetten

ontzetten

meervoud verleden tijd van ontzetten
- Wij ontzetten.
- Jullie ontzetten.
- Zij ontzetten.

Gangbaarheid

Het woord ontzetten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ontzetten' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"ontzetten" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.