kunne

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  kunne    (hulp, bestand)
  • IPA:
    • (Noord-Nederland): /ˡkʏnə/
    • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈkʏnə/
Woordafbreking
  • kun·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘sekse’ voor het eerst aangetroffen in 901 [1]
  • Van de Proto-Indo-Europese wortel ǵenH1 met als betekenis "doen ontstaan", waarvaan ook kind en koning afgeleid zijn. Cognaten in andere talen omvatten onder meer het Oudgriekse γεννεά (geneá; "nageslacht, afkomst") en het Latijnse gens ("geslacht, volksstam").
enkelvoud meervoud
naamwoord kunne kunnen
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

kunne v/m

  1. geslacht, sekse
    • Soms noemde zij haar klas gekscherend "een bak vol vlees van beiderlei kunne". 
    • De legkip kan nadat zij is uitgelegd altijd nog worden verkocht als soepkip: de leghaan is daarvoor te schriel.
      Om die reden belanden elke dag 110 duizend Nederlandse eendagskuikens van mannelijke kunne in de gaskamer, circa 45 miljoen in een jaar. Een klein deel wordt verkocht als snack aan dierentuinen en particulieren die fretten en slangen als huisdier houden. Het grootste deel wordt vermalen tot diervoer [2]       
Vertalingen
    1. geslacht, sekse   

Gangbaarheid
  • Het woord kunne staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen
  1. "kunne" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. www.volkskrant.nl


Deens
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈkunə /
Woordafbreking
  • kun·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord kunna
Naar frequentie 70
stamtijd
onbepaalde
wijs		 tegenwoordige
tijd		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
kunne
kan
kunne
kunnet
onregelmatig volledig

Werkwoord

kunne

  1. hulpwerkwoord, modaal werkwoord kunnen, mogen


Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈkʉnə /
Woordafbreking
  • kun·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord kunna
Naar frequentie 96
vervoeging
onbepaalde wijs kunne
tegenwoordige tijd kan
verleden tijd kunne
voltooid
deelwoord		 kunnet
onvoltooid
deelwoord		 -
lijdende vorm kunnes
gebiedende wijs -
vervoegingsklasse onregelmatig
opmerking

Werkwoord

kunne

  1. hulpwerkwoord, modaal werkwoord kunnen, mogen
  1. «Jeg kan ikke forstå det!»
    Ik kan het niet begrijpen!



Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈkʉnə /
Woordafbreking
  • kun·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord kunna.
vervoeging
onbepaalde wijs kunne
kunna
tegenwoordige tijd kan
verleden tijd kunne
voltooid
deelwoord		 kunna
onvoltooid
deelwoord		 -
lijdende vorm kunnast
gebiedende wijs -
vervoegingsklasse onregelmatig
opmerking

Werkwoord

kunne

  1. hulpwerkwoord, modaal werkwoord kunnen, mogen
  1. «Boka kan kjøpast i bokhandelen.»
    Het boek kan in boekwinkels gekocht worden.
Schrijfwijzen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.