mogen

• Geluid:  mogen    (hulp, bestand)
• IPA: /'mo.χə(n)/

• mo·gen

• In de betekenis van ‘vrijheid hebben te, vermogen’ voor het eerst aangetroffen in 1200 [1]

mogen

1. modaal werkwoord ergens toestemming voor hebben

1. • Hij mag veel te veel. 

1. • Wij mochten niet komen. 

2. onpersoonlijk toegestaan zijn

1. • Nee, dat mag niet.  

2. overgankelijk op prijs stellen, houden van (in deze betekenis vaak gecombineerd met graag)

1. • Ik mag die jongen wel 

1. • Albert mocht hem niet. Misschien omdat hij knap was.[2] 

2. modaal werkwoord drukt een wens uit ten aanzien van het grammaticale onderwerp

1. • Mogen zij in vrede rusten. 

2. modaal werkwoord kunnen

1. • Je mag aannemen dat het zo klopt. 

1. • Het mocht niet baten. 

2. overgankelijk lusten

• Mocht kan alleen gebruikt worden als de genoemde toestand mogelijk is, als er onzekerheid is.[3]

• mogelijk, onmogelijk

• Het woord mogen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'mogen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.