kloppen

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  kloppen    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈklɔpə(n)/
Woordafbreking
  • klop·pen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘hoorbaar op iets slaan’ voor het eerst aangetroffen in 1276 [1]
  • [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
kloppen
klopte
geklopt
zwak -t volledig

Werkwoord

kloppen

  1. inergatief hoorbaar tegen of op iets slaan
    • Daar wordt op de deur geklopt. 
  2. inergatief voel- of hoorbaar bewegen
    • Zijn hart klopt. 
  2. absoluut in orde zijn, correct zijn
    • Dit resultaat klopt met onze verwachtingen. 
  2. overgankelijk door slaan in een bepaalde toestand brengen
    • Slagroom kloppen. 
  2. overgankelijk verslaan in een wedstrijd
    • Hij werd in de tweede ronde geklopt. 
Hyponiemen
   
  • loskloppen
  • neerkloppen
  • omkloppen
Afgeleide begrippen
   
Vertalingen
    1. tegen iets slaan   
    2. hoorbaar bewegen   
    3. in overeenstemming zijn   
    4. in toestand brengen   
    5. verslaan   

Verwijzingen
  1. "kloppen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. kloppen op website: Etymologiebank.nl

Zelfstandig naamwoord

kloppen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klop

Gangbaarheid
  • Het woord kloppen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.