kleven

Nederlands

Uitspraak

Geluid: kleven (hulp, bestand)

Woordafbreking

kle·ven

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘plakken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kleven	kleefde	gekleefd
zwak -d	volledig

Werkwoord

kleven

overgankelijk met een lijm bevestigen

- Ik heb dat etiket opnieuw op de fles gekleefd omdat het losgekomen was.

Synoniemen

plakken, lijmen.

Antoniemen

lossen, losmaken, afweken

Hyponiemen

aaneenkleven, aankleven, bumperkleven, samenkleven, vastkleven, verkleven

Afgeleide begrippen

kleefband
kleefgaren
kleefgras
kleefgrond

kleefhandje
kleefkracht
kleefkruid
kleeflaag

kleefmiddel
kleefmijn
kleefpasta
kleefpleister

kleefrijst
kleefstof
kleefstrook
kleefton

kleefvaars
kleefverf
kleefzand
klever
kleverig

Vertalingen

1.

Duits: kleben ^(de)
Engels: stick ^(en)

Frans: coller ^(fr)
Spaans: pegar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord kleven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kleven' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"kleven" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.