horloge

Een polshorloge

Nederlands

Uitspraak

Geluid: horloge (hulp, bestand)

Woordafbreking

hor·lo·ge

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zakuurwerk, polshorloge’ voor het eerst aangetroffen in 1688 [1]
Leenwoord uit het Frans (horloge). Uiteindelijk afgeleid van het Griekse horologion, van horo (tijd) en logos (o.a. getal).

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	horloge	horloges
verkleinwoord	horlogetje	horlogetjes

Zelfstandig naamwoord

horloge o

(tijdrekening) een draagbaar voorwerp waarop de tijd kan worden afgelezen

- Ik ben mijn horloge vergeten.

Hyponiemen

ankerhorloge, duikhorloge, kwartshorloge, polshorloge, repetitiehorloge, stophorloge, zakhorloge

Afgeleide begrippen

horlogeband, horlogebandje, horlogeglas, horlogekast, horlogeketting, horlogemaker

Verwante begrippen

klok, pendule, uur, tijd, tijdklok, uurwerk

Vertalingen

1. een draagbaar voorwerp waarop de tijd kan worden afgelezen

Gangbaarheid

Het woord horloge staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'horloge' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"horloge" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.