gepeupel

• Geluid:  gepeupel    (hulp, bestand)

• ge·peu·pel

• In de betekenis van ‘gewone volk’ voor het eerst aangetroffen in 1562 [1]
• het gewone volk [2]

gepeupel o [3]

1. het gewone volk, de laagste klasse
2. het gespuis het onkundige, ruwe, woeste volk

1. • Zij had in de straten van Parijs het op bloed beluste gepeupel gezien, dat was opgehitst door fanatici als Marat, Danton en Robespierre. Zij had meegemaakt hoe familieleden en vrienden eindigden onder de guillotine en had zelf moeten vluchten. Zij begreep dat politiek niet alleen een zaak van beginselen, ideeën en regels was, maar dat emoties, verwachtingen, frustraties, rancune en moeilijk definieerbare verschijnselen als mentaliteit en identiteit een minstens even grote rol speelden. [4] 

• gemeen, uitschot, massa, grauw, schuim, plebs, schorremorrie, janhagel, canaille, rapaille, schorem, gespuis, crapuul, tuig, uitvaagsel, meute, vulgus, geteisem, goegemeente

• Het woord gepeupel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'gepeupel' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.