schuim

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  schuim    (hulp, bestand)
  • IPA: /sxʌʏm/
Woordafbreking
  • schuim
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘blaasjes op vloeistof’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord schuim -
verkleinwoord schuimpje schuimpjes

Zelfstandig naamwoord

schuim o

  1. iets wat veel luchtbellen bevat
  2. personen van laag allooi, uitschot
Hyponiemen
   
  • steekschuim
  • traagschuim
  • zeeschuim
  • zilverschuim
Afgeleide begrippen
   
  • schuimcel
  • schuimfeest
  • schuimflotatie
  • schuimgebak
  • schuimgips
  • schuimhuis
Vertalingen
    1. iets dat veel luchtbellen bevat   
    2. van laag allooi   

Gangbaarheid
  • Het woord schuim staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Werkwoord
vervoeging van
schuimen

schuim

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuimen
    • Ik schuim. 
  2. gebiedende wijs van schuimen
    • Schuim! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuimen
    • Schuim je? 

Verwijzingen
  1. "schuim" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. schuim op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.